Dubravka Ugrešić
| Dubravka Ugrešić | |
|---|---|
 Dubravka Ugrešić | |
| Rođenje | (1949-03-27)27. 3. 1949. Kutina, Hrvatska, SFRJ |
| Smrt | 17. 3. 2023. (dob: 73) Amsterdam, Nizozemska |
| Državljanstvo | nizozemsko |
| Zanimanje | književnica, prevoditeljica |
Dubravka Ugrešić (Kutina, 27. ožujka 1949. – Amsterdam, 17. ožujka 2023.) bila je jugoslavenska i nizozemska književnica i prevoditeljica.
Biografija
Rusistiku i komparativnu književnost diplomirala je 1973. na Filozofskom fakultetu u Zagrebu, gdje je radila u Zavodu za znanost o književnosti (1974–93). Početkom 1990-ih pisala je eseje protiv nacionalizma, rata i etničke mržnje (sakupljene u zbirci Kultura laži, 1996), zbog čega je u hrvatskim medijima i javnosti proglašena »izdajicom«, »narodnim neprijateljem« i »vješticom«. God. 1993. napustila je Hrvatsku i nekoliko godina provela u Njemačkoj te SAD-u, a od 2001. živi u Amsterdamu. Piše i predaje na američkim i evropskim sveučilištima i surađuje u evropskim novinama i časopisima.
God. 1981. objavila je kratki roman Štefica Cvek u raljama života, s podnaslovom Patchwork story, u kojem se postmodernistički, ironično i duhovito igra trivijalnom literaturom (ljubićem) gradeći tekst kao krojni arak s naslovima koji slijede sve krojačke termine, te grafički i sadržajno ušivajući citate, pisma, savjete. Štefica je, nakon ustanovljene popularnosti, 1984. uspješno prebačena na film (U raljama života, R. Grlić).
Stalno propitivanje prirode pisanja i književnosti, suprotstavljanje popularne kulture visokoj literaturi, te kasnije problematiziranje egzila i pitanja identiteta, najčešća su obilježja njenih romana.
U koautorstvu s Aleksandrom Flakerom uređivala je Pojmovnik ruske avangarde, djelo u deset svezaka. Prevodila je s ruskoga (Danil Harms, Boris Pilnjak) i pisala scenarije za film i televiziju (U raljama života, Za sreću je potrebno troje).
Knjige su joj prevedene na gotovo sve evropske jezike i nagrađene međunarodnim nagradama.
Djela
- Mali plamen (1971)
- Filip i Srećica (1976)
- Poza za prozu (1978)
- Nova ruska proza (1980)
- Štefica Cvek u raljama života (1981)
- Život je bajka (1983)
- Forsiranje romana reke (1988)
- Kućni duhovi (1988)
- Američki fikcionar (1993)
- Kultura laži (1996)
- Muzej bezuvjetne predaje (1998)
- Zabranjeno čitanje (2002)
- Ministarstvo boli (2004)
- Nikog nema doma (2005)
- Baba Jaga je snijela jaje (2008)
- Početnica za nepismene (2010)
- Napad na minibar (2010)
- Europa u sepiji (2013)
- Karaoke kultura (2015)
- Lisica (2017)
Nagrade i priznanja
- Nagrada »Meša Selimović« (1988)
- Nagrada »Ksaver Šandor Gjalski« (1988)
- НИН-ova Nagrada za najbolji roman godine (1988)
- Nagrada grada Zagreba (1989)
- Evropska nagrada za esej »Charles Veillon« (1996)[1]
- Nagrada za otpor Zaklade za umjetnički otpor 1942–1945 (1997)[2]
- Nagrada SWR-Bestenlistea (1998)[3]
- Austrijska državna nagrada za evropsku književnost (1999)[4]
- Nagrada »Heinrich Mann« (2000)[5]
- Priznanje PEN centra BiH (2002)
- Nagrada »Katarina Frankopan« (2002; odbila primiti)
- Književna nagrada Feronia, posebno priznanje stranom autoru (2004)[6]
- Nagrada Independenta za stranu fikciju (2006)
Izvori
- ↑ „Le Prix Européen de l'Essai Charles Veillon - Fondation Charles Veillon”. Arhivirano iz originala na datum 2011-07-06. Pristupljeno 2007-10-30.
- ↑ Verzetsprijs van de Stichting Kunstenaarsverzet 1942-1945
- ↑ Preis der SWR-Bestenliste, Literaturpreis Gewinner
- ↑ Österreichischer Staatspreis für Europäische Literatur, Literaturpreis Gewinner
- ↑ Heinrich-Mann-Preis, Akademie der Künste, Berlin
- ↑ „Premio Letterario Feronia Città di Fiano 2004”. Arhivirano iz originala na datum 2007-09-30. Pristupljeno 2007-10-30.
Eksterni linkovi
- Službena stranica
- Complete Rewiev stranica, s recenzijama i kritikama pojedinih djela
- Feralov intervju Arhivirano 2007-09-27 na Wayback Machine-u
- Intervju Radija 101
- Nacionalov intervju Arhivirano 2008-10-05 na Wayback Machine-u
- Dubravka Ugrešić na IMDB-u
- p
- r
- u
Dobitnici Austrijske državne nagrade za evropsku književnost
Zbigniew Herbert (1965)
W. H. Auden (1966)
Vasko Popa (1967)
Václav Havel (1968)- nije dodijeljena (1969)
Eugène Ionesco (1970)
Peter Huchel (1971)- Sławomir Mrożek (1972)
- Harold Pinter (1973)
Sándor Weöres (1974)- Miroslav Krleža (1975)
Italo Calvino (1976)- Pavel Kohout (1977)
Simone de Beauvoir (1978)- Fulvio Tomizza (1979)
- Sarah Kirsch (1980)
- Doris Lessing (1981)
Tadeusz Różewicz (1982)
Friedrich Dürrenmatt (1983)- Christa Wolf (1984)
- Stanisław Lem (1985)
- Giorgio Manganelli (1986)
- Milan Kundera (1987)
- Andrzej Szczypiorski (1988)
- Marguerite Duras (1989)
Helmut Heißenbüttel (1990)- Péter Nádas (1991)
- Salman Rushdie (1992)
Čingiz Ajtmatov (1993)
Inger Christensen (1994)
Aleksandar Tišma (1995)- Jürg Laederach (1996)
- Antonio Tabucchi (1997)
Dubravka Ugrešić (1998)- Péter Esterházy (1999)
António Lobo Antunes (2000)- Umberto Eco (2001)
- Christoph Hein (2002)
Cees Nooteboom (2003)- Julian Barnes (2004)
Claudio Magris (2005)
Jorge Semprún (2006)- A. L. Kennedy (2007)
- Ágota Kristóf (2008)
Per Olov Enquist (2009)- Paul Nizon (2010)
- Javier Marías (2011)
- Patrick Modiano (2012)
John Banville (2013)
Ljudmila Ulickaja (2014)
Mircea Cărtărescu (2015)- Andrzej Stasiuk (2016)
Karl Ove Knausgård (2017)- Zadie Smith (2018)
- Michel Houellebecq (2019)
Drago Jančar (2020)- László Krasznahorkai (2021)
- Ali Smith (2022)
Potpisnici Deklaracije o zajedničkom jeziku | ||
|---|---|---|
| Lingvisti |
|  |
| Pisci i književni povjesničari |
| |
| Novinari |
| |
| Pravnici, sociolozi i politolozi |
| |
| Filozofi, antropolozi i kulturolozi |
| |
| Povjesničari |
| |
| Iz drugih struka |
| |
| Glumci i redatelji |
| |
| Umjetnici |
| |
| Mirovni aktivisti |
| |
Normativna kontrola  |
|---|
