Austen Chamberlain
| The Right Honourable Sir Austen Chamberlain KG MP | |
|---|---|
 Portert koji je izradio Philip de László, 1920 | |
| Prvi lord Admiraliteta | |
| Na položaju 24. august – 5. novembar 1931 | |
| Premijer | Ramsay MacDonald |
| Prethodi | A. V. Alexander |
| Slijedi | Sir Bolton Eyres-Monsell |
| Secretary of State for Foreign Affairs | |
| Na položaju 3. novembar 1924 – 4. jun 1929 | |
| Premijer | Stanley Baldwin |
| Prethodi | Ramsay MacDonald |
| Slijedi | Arthur Henderson |
| Lord Tajnog pečata vođa Doma komuna | |
| Na položaju 1. april 1921 – 23. oktobar 1922 | |
| Premijer | David Lloyd George |
| Prethodi | Bonar Law |
| Slijedi | Lord Robert Cecil |
| ministar financija | |
| Na položaju 9. oktobar 1903 – 4. decembar 1905 | |
| Premijer | Arthur Balfour |
| Prethodi | Charles Thomson Ritchie |
| Slijedi | H. H. Asquith |
| Na položaju 10. januar 1919 – 1. april 1921 | |
| Premijer | David Lloyd George |
| Prethodi | Bonar Law |
| Slijedi | Sir Robert Horne |
| državni sekretar za Indiju | |
| Na položaju 25. maj 1915 – 17. jul 1917 | |
| Premijer | H. H. Asquith David Lloyd George |
| Prethodi | The Marquess of Crewe |
| Slijedi | Edwin Samuel Montagu |
| Vrhovni inspektor pošta | |
| Na položaju 11. august 1902 – 9. oktobar 1903 | |
| Premijer | Arthur Balfour |
| Prethodi | The Marquess of Londonderry |
| Slijedi | Lord Stanley |
| Lični detalji | |
| Rođenje | Joseph Austen Chamberlain (1863-10-16)16. 10. 1863. Birmingham, Warwickshire, Engleska, Ujedinjeno Kraljevstvo Velike Britanije i Irske |
| Smrt | 16. 3. 1937. (dob: 73) London, Engleska, Ujedinjeno Kraljevstvo |
| Nacionalnost | britansko |
| Politička stranka | Liberalni unionist konzervativac[1] |
| Supružnik/ci | Ivy Muriel Dundas (v. 1906) |
| Djeca | 3 |
| Roditelji | Joseph Chamberlain Harriet Kenrick |
| Obrazovanje | Trinity College, Cambridge Sciences Po Paris |
| Potpis |  |
Sir Joseph Austen Chamberlain, KG (16. oktobar 1863 – 16. mart 1937) bio je britanski konzervativni političar, diplomat i državnik, poznat po obavljanju niza najviših ministarskih funkcija u prvim decenijama 20. vijeka, kao i po tome što je 1925. godine ispregovarao Locarnski pakt kojim su garantirane njemačke zapadne granice nakon Prvog svjetskog rata, a za što je dobio Nobelovu nagradu za mir. Chamberlainov polubrat Neville je kasnije postao premijer.
Izvori
- ↑ „History of Sir Austen Chamberlain - GOV.UK”.
Vanjske veze
Austen Chamberlain na Wikimedijinoj ostavi
- Hansard 1803–2005: contributions in Parliament by Austen Chamberlain (en)
- Nobel biography
- p
- r
- u
Dobitnici Nobelove nagrade za mir
1901. Henry Dunant i Frédéric Passy • 1902. Élie Ducommun i Charles Albert Gobat • 1903. Randal Cremer • 1904. Institut de Droit International • 1905. Bertha von Suttner • 1906. Theodore Roosevelt • 1907. Ernesto Teodoro Moneta i Louis Renault • 1908. Klas Pontus Arnoldson i Fredrik Bajer • 1909. Auguste Marie François Beernaert i Paul-Henri-Benjamin d'Estournelles de Constant • 1910. IPB • 1911. Tobias Michael Carel Asser i Alfred Hermann Fried • 1912. Elihu Root • 1913. Henri La Fontaine • 1917. Crveni križ • 1919. Woodrow Wilson • 1920. Léon Bourgeois • 1921. Hjalmar Branting i Christian Lous Lange • 1922. Fridtjof Nansen • 1925. Austen Chamberlain i Charles G. Dawes
1926. Aristide Briand i Gustav Stresemann • 1927. Ferdinand Buisson i Ludwig Quidde • 1929. Frank B. Kellogg • 1930. Nathan Söderblom • 1931. Jane Addams i Nicholas Murray Butler • 1933. Norman Angell • 1934. Arthur Henderson • 1935. Carl von Ossietzky • 1936. Carlos Saavedra Lamas • 1937. Robert Cecil • 1938. NIOR • 1944. Crveni križ • 1945. Cordell Hull • 1946. Emily Greene Balch i John Mott • 1947. Kvekeri i AFSC • 1949. John Boyd Orr • 1950. Ralph Bunche
1951. Léon Jouhaux • 1952. Albert Schweitzer • 1953. George Marshall • 1954. UNHCR • 1957. Lester B. Pearson • 1958. Dominique Pire • 1959. Philip Noel-Baker • 1960. Albert Lutuli • 1961. Dag Hammarskjöld • 1962. Linus Pauling • 1963. Crveni križ • 1964. Martin Luther King • 1965. UNICEF • 1968. René Cassin • 1969. ILO • 1970. Norman Borlaug • 1971. Willy Brandt • 1973. Henry Kissinger i Lê Đức Thọ • 1974. Seán MacBride i Eisaku Satō • 1975. Andrej Saharov
1976. Betty Williams i Mairead Maguire • 1977. Amnesty International • 1978. Anwar Sadat i Menachem Begin • 1979. Majka Tereza • 1980. Adolfo Pérez Esquivel • 1981. UNHCR • 1982. Alva Myrdal i Alfonso García Robles • 1983. Lech Wałęsa • 1984. Desmond Tutu • 1985. IPPNW • 1986. Elie Wiesel • 1987. Óscar Arias • 1988. Mirovne snage UN-a • 1989. Dalaj Lama • 1990. Mihail Gorbačov • 1991. Aung San Suu Kyi • 1992. Rigoberta Menchú • 1993. Nelson Mandela i F. W. de Klerk • 1994. Jaser Arafat, Šimon Peres i Jichak Rabin • 1995. Udruga Pugwash i Rotblat • 1996. Carlos Filipe Ximenes Belo i José Ramos-Horta • 1997. ICBL i Jody Williams • 1998. John Hume i David Trimble • 1999. Médecins Sans Frontières • 2000. Kim Dae-jung
2001. Ujedinjene nacije i Kofi Annan • 2002. Jimmy Carter • 2003. Širin Ebadi • 2004. Wangari Maathai • 2005. IAEA i Mohamed ElBaradei • 2006. Muhammad Yunus i Grameen banka • 2007. Al Gore i IPCC • 2008. Martti Ahtisaari • 2009. Barack Obama • 2010. Liu Xiaobo • 2011. Ellen Johnson Sirleaf, Leymah Gbowee i Tawakel Karman • 2012. Europska unija • 2013. Organizacija za zabranu kemijskog oružja • 2014. Kailaš Satjarti i Malala Jusafzai • 2015. Tuniski nacionalni kvartet • 2016. Juan Manuel Santos • 2017. ICAN • 2018. Denis Mukwege i Nadia Murad • 2019. Abiy Ahmed Ali • 2020. Svjetski program za hranu • 2021. Maria Ressa i Dmitrij Muratov • 2022. Ales Bjaljacki, Memorial i Centar za građanske slobode • 2023. Narges Mohamadi
