Teğabun Suresi

  • g
  • t
  • d

Teğabun Suresi (Arapça: سورة التغابن) Kur'an'ın 64. suresidir.[1] Sure 18 ayetten oluşur.[2]

Medine'de indirildiğine inanılan sure ismini 9. ayette geçen ve aldanma anlamına gelen teğabun kelimesinden alır.[3]

Teğabun Suresi'nde Allah’ın kudretinden, Allah’ı inkâr eden daha önceki kavimlerin durumundan, Allah’ın her şeyden haberdar olduğundan, Allah’a inanıp iyilik yapanların cennete gideceklerinden, Allah’ı inkâr edenlerin cehenneme gideceklerinden, Allah’tan başka ilah olmadığından, insanların affedici olması gereğinden bahsedilir.

Kaynakça

  1. ^ "TEGĀBÜN SÛRESİ". 1 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2019. 
  2. ^ "Teğâbûn Suresi Meali". 28 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2019. 
  3. ^ "Teğâbûn Suresi". 1 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2019. 

Dış bağlantılar

  • Teğabun Suresinin arapça okunuşu ve meali
  • Teğabun Suresi'nin Arapça hattı, metni, Türkçe mealleri ve tefsirleri 23 Haziran 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

Önce nüzûl eden sure: Tahrim Suresi

Teğabun Suresi

Sonra nüzûl eden sure: Saff Suresi

Sureler
Otorite kontrolü Bunu Vikiveri'de düzenleyin
  • NLI: 987010327357305171
  • SUDOC: 241156963
  • TDVİA: tegabun-suresi
  • VIAF: 77163510666910932947