Kościół Świętej Trójcy i klasztor Trynitarzy w Trynopolu

Kościół Świętej Trójcy i klasztor Trynitarzy w Trynopolu
Vilniaus Švč. Trejybės bažnyčia
kościół klasztorny
Ilustracja
Kościół Świętej Trójcy z klasztorem
Państwo

 Litwa

Miejscowość

Wilno

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Wezwanie

Trójca Święta

Historia
Data zakończenia budowy

XVIII w.

Dane świątyni
Styl

barok

Świątynia
• materiał bud.


• cegła

Wieża kościelna
• liczba wież


2

Położenie na mapie Wilna
Mapa konturowa Wilna, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętej Trójcy i klasztor Trynitarzy w Trynopolu”
Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętej Trójcy i klasztor Trynitarzy w Trynopolu”
Ziemia54°43′52″N 25°17′28″E/54,731111 25,291111
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół Świętej Trójcy i klasztor Trynitarzy w Trynopolu – kościół rzymskokatolicki położony w północnej dzielnicy administracyjnej Wilna, Werkach na historycznym terenie zwanym Trynopol.

Historia

Trynitarze przybyli do Wilna około 1700 i osiedlili się w wiosce pod miastem, nazwanej od nich Trynopolem, gdzie w 1703 biskup wileński Konstanty Kazimierz Brzostowski ufundował dla nich kościół i klasztor. Założenie powstało w I. ćwierci XVIII w. Kościół został przebudowany w latach 1750-1760 w stylu rokokowym. W 1832 władze rosyjskie skasowały zakon. W klasztorze miał wówczas siedzibę metropolita litewski Józef Siemaszko, który w 1839 na synodzie w Połocku opowiedział się za przyłączeniem całego kościoła greckokatolickiego do cerkwi prawosławnej[1]. Metropolita w czasie swego urzędowania odnowił i wyposażył klasztor. W 1864 skonfiskowany przez władze carskie kościół został zamieniony na cerkiew, a w klasztorze w 1866 urządzono letnią rezydencję wyższego duchowieństwa prawosławnego.

W 1917 kompleks kościelno-klasztorny został zwrócony katolikom i odrestaurowany. W klasztorze latach 1919-39 mieścił się szpital uniwersytecki. Po drugiej wojnie światowej kościół został zamknięty.

W 1992 kościół zwrócono wiernym, a klasztor przekazano wileńskiemu seminarium duchownemu.

Architektura

Położony nad brzegiem Wilii kościół jest budowlą w stylu baroku wileńskiego. Rokokową, trzykondygnacyjną fasadę podzieloną poziomo wydatnymi gzymsami wieńczy trójkątny szczyt flankowany przez wieże. Fasadę i wieże zdobią pilastry. Nad portalem i środkowym oknem drugiej kondygnacji umieszczono trójkątne tympanony.

Przypisy

  1. Antoni Mironowicz: Wpływ wyznań na kształtowanie się świadomości narodowej mieszkańców Białorusi w XIX wieku. Białoruskie Zeszyty Historyczne w Bibliotece Kamunikat. [dostęp 2010-08-04].

Bibliografia

  • Krzysztof Plebankiewicz: Wilno: przewodnik turystyczny. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1997, s. 186-187. ISBN 83-213-3934-4.
  • Przemysław Włodek: Wilno. Przewodnik. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2005, s. 220-221. ISBN 83-89188-36-8.

Linki zewnętrzne

  • Vilniaus Arkivyskupija (Archidiecezja wileńska): Vilniaus Švč. Trejybės (Trinapolio) bažnyčia (Wileński kościół Świętej Trójcy (w Trynopolu)). [dostęp 2010-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-03-11)]. (lit.).
  • Radzima.org: Kościół Świętej Trójcy i klasztor trynitarzy w Trynopolu. [dostęp 2012-03-12]. (pol.).
  • p
  • d
  • e
Architektura Wilna
Ogólne
Architektura sakralna
Kościoły
Cerkwie
Synagogi
Inne
Architektura świecka
Zamki
Budowle
militarne
Pałace
Muzea
Inne
Cmentarze
Architekci