Marvan I

Marwan ibn al-Hakam (623–685) (arapski: مروان بن الحكم‎) je bio četvrti po redu omejadski kalif, koji je nakratko vladao od 684. do 685. poslije abdikacije svog prethodnika Muavije II.

Njegov otac al-Hakam ibn Abi al-As bio je u rodu sa trećim kalifom Osman ibn Affanom. Za vrijeme Muhameda su i otac i on iz Medine protjerani u Ta'if gdje su morali stalno ostati. Hadrath Uthman se založio za njih, te je Muhamed pristao povući svoju naredbu. Prije toga je, međutim, umro, te su Al-Hakam i mladi Marvan morali čekati dolazak Osmana na mjesto kalifa prije nego što je prestalo njihovo progonstvo.

Marvan je sudjelovao u Prvoj fitni, odnosno u Bitci kamile 656. godine gdje je strijelom ubio generala Talhu, smatrajući ga odgovornim za Osmanovu smrt. Marvan je nakon toga živio u Medini odakle je protjeran nakon početka pobune Abdulaha ibn Zubajra. Došao je u Damask gdje je proglašen kalifom nakon abdikacije Muavije II.

Njegovu kratku vladavinu su, međutim, obilježili značajni uspjesi protiv Ibn Zubjera, čije je pristaše uspio poraziti i u Egiptu i Siriji, odnosno teritoriju svesti na Hedžas. Nakon smrti ga je naslijedio sin Abd al-Malik ibn Marvan, koji se smatra jednim od najuspješnijih omejadskih vladara.

Izvori

Eksterni linkovi

• http://www.dartabligh.org/books/ebooks/Role_vol1/page139.asp Arhivirano 2007-10-24 na Wayback Machine-u