3D film

3D ili 3-D (trodimenzionalni) film ili S3D (stereoskopski 3D) film^[1] je film koji pojačava iluziju percepcije dubine. Potiče od stereotoskopske fotografije, a nastaje tako da običan sistem kamera snima slike iz dvije perspektive (ili kompjuterska grafika stvara dvije perspektive u postprodukciji), nakon čega se specijalni projektori i naočale koriste za stvaranje iluzije dubine prilikom gledanja filma . 3D filmska tehnologija nije ograničena na kino-dvorane; televizijske emisije i direct-to-video filmovi su također koristili iste metode, posebno nakon razvoja televizije i Blu-ray 3D.

3D filmovi su u određenim oblicima postojali još od 1915. godine, ali su uglavnom bili na marginama svjetske kinematografije prije svega zbog izuzetno skupe opreme i složenih postupaka za snimanje i prikazivanje 3D filmova, kao i nedostatka standardnih formata. 1950-ih je američka kinematografija počela značajnije koristiti novu tehnologiju u nastojanju da se suprostatvi sve većoj popularnosti televizije, iako su takvi filmovi relativno brzo izašli iz mode. 1980-ih i 1990-ih je došlo do renesanse 3D filma, i to zahvaljujući popularnosti IMAX kino-dvorana i Disneyjevih tematskih parkova. 3D filmovi su postali uspješni tek 2000-ih i to zahvaljujući dotada rekordnom uspjehu filma Avatar krajem 2009. i početkom 2010. godine.

Izvori

Vanjske veze

• "How They Make Movies Leap At You" , April 1953, Popular Science early article on the technology then of 3D movies
• Aspect Ratio - October 2012 Arhivirano 2014-01-08 na Wayback Machine-u [November 4, 2012] Television interview between John Morrison and independent filmmaker Robert Bloomberg about 3D films in general
• 2014 3D Release Calendar List of 3D Movies