Luigi Capponi

Luigi Capponi
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1583
Florencja

Data i miejsce śmierci

6 kwietnia 1659
Rzym

Arcybiskup Rawenna
Okres sprawowania

1621–1645

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Sakra biskupia

14 marca 1621

Kreacja kardynalska

24 listopada 1608
Paweł V

Multimedia w Wikimedia Commons
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

14 marca 1621

Konsekrator

Roberto Ubaldini

Współkonsekratorzy

Ottavio Ridolfi
Alessandro Scappi

Konsekrowani biskupi
Diofebo Farnese 18 kwietnia 1621
Basile Cacace 25 lutego 1624
Sebastian Müller 1 maja 1631
Luca Torreggiani 15 października 1645

Luigi Capponi (ur. w 1583 we Florencji, zm. 6 kwietnia 1659 w Rzymie) – włoski kardynał.

Życiorys

Urodził się w 1583 roku we Florencji jako jedno z czworga dzieci senatora Francesca Capponiego i Ludovici di Ristoro Macchiavelli[1]. Początkowo studiował w seminarium rzymskim, następnie w Perugii, a potem powrócił do Rzymu, gdzie na La Sapienzy uzyskał doktorat z prawa[1]. W 1605 roku został skarbnikiem Kamery Apostolskiej[1]. 24 listopada 1608 roku został kreowany kardynałem diakonem i otrzymał diakonię Sant’Agata de’ Goti[2]. W 1614 roku został legatem w Bolonii, a ponadto był odpowiedzialny za koordynację różnych inicjatyw, planowanych przez papieża, w celu odzyskania terytorium delty Pad i uregulowania wód rzek w regionie[1]. 3 marca 1621 roku został mianowany arcybiskupem Rawenny, a jedenaście dni później przyjął sakrę[2]. W czasie posługi biskupiej, kilkakrotnie wizytował podległe mu parafie, a w 1627 roku przewodził synodowi diecezjalnemu[1]. Ponadto odrestaurował katedrę metropolitarną, a także rozsądzał spory pomiędzy frakcjami gibelinów i gwelfów[1]. 19 kwietnia 1621 roku został podniesiony do rangi kardynała prezbitera i otrzymał kościół tytularny Sant’Angelo in Pescheria[2]. Został członkiem Kongregacji Rozkrzewiania Wiary, jednakże gdy prefekt Antonio Barberini został zmuszony do ucieczki do Francji z powodu wrogości nowego papieża Innocentego X, kardynał Capponi przejął funkcję proprefekta i pozostał nim nawet po powrocie Barberiniego[1]. Od 1645 roku pełnił funkcję protoprezbitera oraz prefekta Kongregacji ds. Obrzędów[1]. We wrześniu samego roku zrezygnował z arcybiskupstwa Rawenny, a miesiąc później został prefektem Kongregacji Rozkrzewiania Wiary[2]. W 1649 roku został Bibliotekarzem Kościoła Rzymskiego[1]. Zmarł 6 kwietnia 1659 roku w Rzymie[1].

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j Luigi Capponi. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2018-06-09]. (ang.).
  2. a b c d Luigi Capponi. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2018-06-09]. (ang.).
  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
Do roku 1378
Wielka schizma
Obediencja rzymska
Obediencja awiniońska
  • Pierre de Monteruc (do 1385)
  • Guillaume d’Aigrefeuille (1385–1401)
  • Leonardo Rossi da Giffoni (1401–1407)
  • Pierre de Thury (1407–1408)
  • Pierre Ravat (1408–1417)
  • Juan Martínez de Murillo (1417)
Obediencja pizańska
Od 1415
  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
  • ISNI: 0000000066309060
  • VIAF: 14916834
  • GND: 116448067
  • LIBRIS: 97mpqpzt1m2fjvk
  • BnF: 133235447
  • SUDOC: 078534763
  • SBN: UBOV829471
  • NKC: mzk2009528341
  • PLWABN: 9810545682105606
  • NUKAT: n2012076441
  • WorldCat: viaf-14916834