Kościół Ducha Świętego w Wismarze

Kościół Ducha Świętego
w Wismarze

Heiligen-Geist-Kirche (Wismar)

kościół parafialny
Kościół Ducha Świętego od ulicy Lübsche Straße
Państwo	Niemcy
Miejscowość	Wismar
Wyznanie	luterańskie
Kościół	Ewangelicko-Luterański w Północnych Niemczech
Parafia	Ev.-Luth. Kirchgemeinde Heiligen Geist
Wezwanie	Duch Święty
Historia Data rozpoczęcia budowy 1255 Data zakończenia budowy 1326 Data poświęcenia 1326 Poprzednie wyznanie katolickie
Dane świątyni Styl gotyk ceglany Architekt nieznany Świątynia • materiał bud. • cegła Liczba naw 1
Położenie na mapie Meklemburgii-Pomorza Przedniego Kościół Ducha Świętego w Wismarze
Położenie na mapie Niemiec Kościół Ducha Świętego w Wismarze
53°53′31″N 11°27′41″E/53,891944 11,461389
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Kościół Ducha Świętego w Wismarze (niem. Heiligen-Geist-Kirche (Wismar)) – jest jednym ze średniowiecznych kościołów w Wismarze. Należy do szpitala Ducha Świętego, założonego w poł. XIII w. Jest położony przy ul. Lübsche Straße przy skrzyżowaniu z ul. Neustadt.

Zespół szpitala i kościoła Ducha Świętego należy do nielicznych i zarazem najlepiej zachowanych tego typu założeń architektonicznych w północnych Niemczech^[1].

Kościół Ducha Świętego jest częścią Starego Miasta w Wismarze, które w 2002 zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Obecnie służy lokalnej wspólnocie luterańskiej jako jej kościół parafialny. Jest poza tym wykorzystywany jako muzeum, które można zwiedzać za niewielką opłatą, a także jako sala koncertowa.

Historia

W 1250 założono szpital a w 1255 rozpoczęto budowę wczesnogotyckiego kościoła. W 1326 biskup Marquardt poświęcił kościół. W okresie późniejszym do kościoła dobudowano dwuprzęsłową kaplicę, ufundowaną przez wismarskich mieszczan. Obecnie istniejąca jednonawowa świątynia pochodzi z I poł. XIV w. Pełniła ona wówczas funkcję kościoła szpitalnego, szpitala i schroniska dla ubogich.

W 1411 w północno-zachodnią część kościoła przebudowano na dom dla chorych na trąd.

Z końcem XVI w. kościół zaczęto używać wyłącznie do celów religijnych. Przebudowano wówczas jego wnętrze; pojawiła się renesansowa ambona i stalle.

W 1699 wybuch w pobliskiej Baszcie Prochowej spowodował uszkodzenie kolebkowych sklepień kościoła. Po odbudowie kościół otrzymał płaski sufit z 26 drewnianych paneli, które pokryto kunsztownymi, barokowymi malowidłami przedstawiającymi sceny z Księgi Rodzaju.

Po 1945 ze stojących nieopodal, uszkodzonych w wyniku działań wojennych kościołów św. Jerzego i Mariackiego przeniesiono do kościoła Ducha Świętego dzieła sztuki, które nie zostały uszkodzone w czasie wojny. Niewielki kościół został z tego powodu nazwany skarbnikiem wielkich kościołów Wismaru.

Dzięki doskonalej akustyce w kościele organizowanych jest corocznie wiele koncertów^[2].

Zobacz też

Europejski Szlak Gotyku Ceglanego

Przypisy

Bibliografia

• Michael Brunners, Das Heiligen-Geist-Hospital zu Wismar, wyd. Peda-Kunstführer Nr. 125, 2003, ISBN 3-930102-30-7
• Friedrich Schlie, Die Kunst- und Geschichts-Denkmäler des Grossherzogthums Mecklenburg-Schwerin. II. Band: Die Amtsgerichtsbezirke Wismar, Grevesmühlen, Rehna, Gadebusch und Schwerin, oryg. wyd. Schwerin 1898, wznowienie: Schwerin, 1992, s. 69 i nast, ISBN 3-910179-06-1

Linki zewnętrzne

• Strona kościoła na schweriner-see.de. schweriner-see.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-08)].
• Strona kościoła na wismarer.de
• Strona parafii. kirchenkreis-wismar.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-08-16)].
• Model przestrzenny kościoła na Google SketchUp