Henri Cochet
Henri Cochet (1922) | |||||||||||||
Państwo | Francja | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 14 grudnia 1901 | ||||||||||||
Data i miejsce śmierci | 1 kwietnia 1987 | ||||||||||||
Gra | praworęczna, jednoręczny backhand | ||||||||||||
Gra pojedyncza | |||||||||||||
Roland Garros | W (1926, 1928, 1930, 1932) | ||||||||||||
Wimbledon | W (1927, 1929) | ||||||||||||
US Open | W (1928) | ||||||||||||
Gra podwójna | |||||||||||||
Roland Garros | W (1927, 1930, 1932) | ||||||||||||
Wimbledon | W (1926, 1928) | ||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
|
Henri Jean Cochet (ur. 14 grudnia 1901 w Lyonie, zm. 1 kwietnia 1987 w Paryżu) – francuski tenisista, jeden z „Czterech Muszkieterów Tenisa”.
Kariera tenisowa
W grze pojedynczej Cochet zwyciężył w siedmiu turniejach wielkoszlemowych i trzy razu awansował do finału[a]. W grze podwójnej Cochet odniósł pięć wielkoszlemowych triumfów, a także sześciokrotnie awansował do finału. W grze mieszanej tenisista francuski wywalczył trzy wielkoszlemowe tytuły oraz osiągnął dwa finały.
W 1924 roku Cochet wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Paryżu, podczas których zdobył dwa srebrne medale, w singlu oraz w deblu.
W półfinale Wimbledonu w 1927 roku pokonał w pięciu setach uznawanego za jednego z najlepszych zawodników i strategów w historii tenisa, Williama Tildena, mimo że ten prowadził już 6:2, 6:4, 5:1 i 15:0. Od tego momentu Francuz zdobył siedemnaście punktów z rzędu[1].
W 1928 roku Cochet został uznany za lidera światowego tenisa, zastępując amerykańskiego mistrza Williama Tildena.
Wspólnie z drużyną narodową, Jeanem Borotrą, René Lacoste’em i Jacquesem Brugnonem zdobył sześciokrotnie Puchar Davisa w latach 1927–1932. Reprezentował Francję w tych rozgrywkach w latach 1922–1933, występując łącznie w 58 meczach, z których 44 wygrał.
Do legendy polskiego tenisa przeszło spotkanie Cocheta z Maksymilianem Stolarowem w 1931 roku, kiedy na korcie Legii Warszawa wygrał z nim pojedynek singlowy w towarzyskim spotkaniu jako reprezentant paryskiego Racing Club. Po czterech setach stan spotkania brzmiał 2:2, a w piątym secie Stolarow prowadził 5:4. Według niektórych obserwatorów, nieprawidłowo nie zaliczono Stolarowowi piłki meczowej[2].
W 1976 roku Cochet został przyjęty do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy (ang. International Tennis Hall of Fame).
Finały w turniejach wielkoszlemowych
Gra pojedyncza (7–3)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 1926 | French Championships, Paryż | Ceglana | René Lacoste | 6:2, 6:4, 6:3 |
Zwycięzca | 2. | 1927 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Jean Borotra | 4:6, 4:6, 6:3, 6:4, 7:5 |
Zwycięzca | 3. | 1928 | French Championships, Paryż | Ceglana | René Lacoste | 5:7, 6:3, 6:1, 6:3 |
Finalista | 1. | 1928 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | René Lacoste | 1:6, 6:4, 4:6, 2:6 |
Zwycięzca | 4. | 1928 | U.S. National Championships, Forest Hills | Trawiasta | Francis Hunter | 4:6, 6:4, 3:6, 7:5, 6:3 |
Zwycięzca | 5. | 1929 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Jean Borotra | 6:4, 6:3, 6:4 |
Zwycięzca | 6. | 1930 | French Championships, Paryż | Ceglana | William Tilden | 3:6, 8:6, 6:3, 6:1 |
Zwycięzca | 7. | 1932 | French Championships, Paryż | Ceglana | Giorgio de Stefani | 6:0, 6:4, 4:6, 6:3 |
Finalista | 2. | 1932 | U.S. National Championships, Forest Hills | Trawiasta | Ellsworth Vines | 4:6, 4:6, 4:6 |
Finalista | 3. | 1933 | French Championships, Paryż | Ceglana | Jack Crawford | 6:8, 1:6, 3:6 |
Gra podwójna (5–6)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 1925 | French Championships, Paryż | Ceglana | Jacques Brugnon | Jean Borotra René Lacoste | 5:7, 6:4, 3:6, 6:2, 3:6 |
Finalista | 2. | 1926 | French Championships, Paryż | Ceglana | Jacques Brugnon | Howard Kinsey Vincent Richards | 4:6, 1:6, 6:4, 4:6 |
Zwycięzca | 1. | 1926 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Jacques Brugnon | Howard Kinsey Vincent Richards | 7:5, 4:6, 6:3, 6:2 |
Zwycięzca | 2. | 1927 | French Championships, Paryż | Ceglana | Jacques Brugnon | Jean Borotra René Lacoste | 2:6, 6:2, 6:0, 1:6, 6:4 |
Finalista | 3. | 1927 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Jacques Brugnon | Francis Hunter William Tilden | 6:1, 6:4, 6:8, 3:6, 4:6 |
Finalista | 4. | 1928 | French Championships, Paryż | Ceglana | Ren de Buzelet | Jacques Brugnon Jean Borotra | 4:6, 6:3, 2:6, 6:3, 4:6 |
Zwycięzca | 3. | 1928 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Jacques Brugnon | Gerald Patterson John Hawkes | 13:11, 6:4, 6:4 |
Finalista | 5. | 1929 | French Championships, Paryż | Ceglana | Jacques Brugnon | Jean Borotra René Lacoste | 3:6, 6:3, 3:6, 6:3, 6:8 |
Zwycięzca | 4. | 1930 | French Championships, Paryż | Ceglana | Jacques Brugnon | Harry Hopman James Willard | 6:3, 9:7, 6:3 |
Finalista | 6. | 1931 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Jacques Brugnon | George Lott John Van Ryn | 2:6, 8:10, 11:9, 6:3, 3:6 |
Zwycięzca | 5. | 1932 | French Championships, Paryż | Ceglana | Jacques Brugnon | Christian Boussus Marcel Bernard | 6:4, 3:6, 7:5, 6:3 |
Gra mieszana (3–2)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 1925 | French Championships, Paryż | Ceglana | Didi Vlasto | Suzanne Lenglen Jacques Brugnon | 2:6, 2:6 |
Zwycięzca | 1. | 1927 | U.S. National Championships, Forest Hills | Trawiasta | Eileen Bennett | Hazel Hotchkiss Wightman René Lacoste | 6:2, 6:0, 6:3 |
Zwycięzca | 2. | 1928 | French Championships, Paryż | Ceglana | Eileen Bennett | Helen Wills Moody Francis Hunter | 3:6, 6:3, 6:3 |
Zwycięzca | 3. | 1929 | French Championships, Paryż | Ceglana | Eileen Bennett | Helen Wills Moody Francis Hunter | 6:3, 6:2 |
Finalista | 2. | 1930 | French Championships, Paryż | Ceglana | Eileen Bennett | Cilly Aussem William Tilden | 4:6, 4:6 |
Uwagi
- ↑ W 1922 roku wygrał Mistrzostwa Francji (obecnie French Open), ale wówczas zawody te miały charakter krajowy.
Przypisy
- ↑ Dutkowski 1979 ↓, „Mister Tennis”, s. 66–69.
- ↑ Tragiczny aut na korcie „Legii”. Z dawnych wspomnień; [w:] „Głos Robotniczy”, wyd. A, 12 VII 1965, nr 163, s. 4.
Bibliografia
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-10-26] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-10-26] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-10-26] (ang.).
- ZbigniewZ. Dutkowski ZbigniewZ., T – jak tenis, JanJ. Lis (red.), wyd. I, Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1979 .
- Profil na stronie International Tennis Hall of Fame
- p
- d
- e
Złoci medaliści | |
---|---|
Srebrni medaliści | |
Brązowi medaliści |
|
- p
- d
- e
- p
- d
- e
- p
- d
- e
- p
- d
- e
1901–1910 | |
---|---|
1911–1920 | |
1921–1930 |
|
1931–1940 |
|
1941–1950 |
|
1951–1960 | |
1961–1970 | |
1971–1980 | |
1981–1990 | |
1991–2000 |
|
- p
- d
- e
- p
- d
- e
1901–1910 | |
---|---|
1911–1920 | |
1921–1930 | |
1931–1939 | |
1940–1950 | |
1951–1960 | |
1961–1970 | |
1971–1980 | |
1981–1990 | |
1991–2000 |
- p
- d
- e
1901–1910 |
|
---|---|
1911–1920 | |
1921–1930 | |
1931–1939 | |
1940–1950 | |
1951–1960 | |
1961–1970 | |
1971–1980 | |
1981–1990 | |
1991–2000 |
|
- p
- d
- e
1902–1910 |
|
---|---|
1911–1920 | |
1921–1930 | |
1931–1939 | |
1940–1950 | |
1951–1960 | |
1961–1970 | |
1971–1980 | |
1981–1990 | |
1991–2000 |
- p
- d
- e
1901–1910 | |
---|---|
1911–1920 | |
1921–1930 | |
1931–1940 | |
1941–1950 | |
1951–1960 | |
1961–1970 | |
1971–1980 | |
1981–1990 | |
1991–2000 |
- Britannica: biography/Henri-Cochet
- Universalis: henri-cochet
- БРЭ: 2104770
- NE.se: henri-cochet
- SNL: Henri_Cochet
- Olympedia: 8