Müzik teorisi

Müzik kuramı terimi genel olarak iki farklı ama birbiriyle ilgili anlamda kullanılır:

1. Müziğin temel yapıtaşları.
2. Bu yapıtaşları ile müziğin incelenmesi, sınıflandırılması ve hatta bestelenmesini konu alan bilim dalı.

İlk anlamdaki müzik kuramı, müziğin temel yapıtaşlarını tanımlar (porte, nota, artikülasyon, anahtarlar, ton, gam, ritim, melodi, armoni vb.)

Diğer bir deyişle müzik dilinin kurallarını belirler ve bunların kullanılışlarını açıklar.

İkinci anlamdaki müzik teorisi 1950'lerden sonra özellikle Kuzey Amerika kıtasında müzikolojiden özerkleşerek kendi başına müziği inceleyen bir bilim dalı haline gelmiştir. Müzikoloji (veya tarihsel müzik) ve etnomüzikolojiden farklı olarak pozitif bilimleri (matematik, fizik vb.) de kullanması gerekçe olarak gösterilmektedir. Kıta Avrupası'nda ise müzik teorisi, müzik tarihi gibi müzikolojinin bir alt dalı olarak kabul edilmektedir, dünyada yaygın olan kanaât de budur.

Müziğin yapıtaşlarının tüm müzisyenler tarafından öğrenilmesi her durumda aranılan bir nitelik olsa da müziğin bilimsel olarak incelenmesi özel olarak müzik kuramcıları tarafından gerçekleştirilir. Doğu müziğinde genellikle Edvarlar müzik kuramı eserleridir.

Tarih

Müzik teorisinin Pisagor'dan başlayan çok eski ve uzun bir tarihi vardır. Doğu müziğinde ise teori tarihi Kindi ile başlar. Anadolu'da ilk müzik teorisi 15. yüzyıl başlarında Yusuf Kırşehri tarafından yazılmıştır.

Ayrıca bakınız

• Akustik
• Martin Luther

Dış bağlantılar

• Müzikolog Sosyal Paylaşım Platformu
• Society for Music Theory4 Ekim 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)
• Music Theory Online4 Ekim 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)
• RowyNet15 Haziran 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Almanca, İngilizce, Felemenkçe ve Fransızca müzik sözlüğü

Müzik kuramı ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.