Bahâî Mehmed Efendi
Bahâî Mehmed Efendi | |
|---|---|
| Doğum | 1595 İstanbul |
| Ölüm | 2 Ocak 1654 |
| Meslek | Müderris, Kadı, Şeyhülislam |
| Ebeveyn(ler) | Hocazade Abdülaziz Efendi |
Bahâî Mehmed Efendi (d. 1595, İstanbul - ö. 2 Ocak 1654), Osmanlı şeyhülislamı.
Hayatı
1595'te İstanbul’da doğmuştur. Şeyhülislâm Hoca Sâdeddin Efendi’nin torunu, Kazasker Hocazade Abdülaziz Efendi’nin oğludur. 1631’de Selanik, 1633’te Halep, 1638’de Şam, 1644’te Edirne, bir yıl sonra da İstanbul kadılığında bulunmuştur. 1646’da Anadolu, ardından da Rumeli kazaskerliğine tayin edilmiştir. 1647’de ikinci defa Rumeli kazaskeri, ardından Hacı Abdürrahim Efendi’nin azli üzerine 18 Temmuz 1649'da şeyhülislâm olmuştur. 2 Mayıs 1651'de Rumeli Kazaskeri Karaçelebizade Abdülaziz Efendi şeyhülislâmlığa getirilmiştir. 16 Ağustos 1652'de Ebusaid Mehmed Efendi’nin azli üzerine ikinci defa şeyhülislâmlığa atanmıştır. 2 Ocak 1654'te boğmacadan ölmüştür.[1]
Kaynakça
- ^ İpşirli, Mehmet; Uzun, Mustafa İsmet (1991). "BAHÂÎ MEHMED EFENDİ". TDV İslâm Ansiklopedisi. 4. İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı. ss. 463-464. 19 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2023.
Otorite kontrolü  |
|
|---|
