Roger Waters

Džordž Rodžer Voters (engl. George Roger Waters; Grejt Bukem, 6. septembar 1943) je engleski rok muzičar, pevač, gitarista, basista, tekstopisac i kompozitor. Najpoznatiji je po tome što je u periodu od 1965. do 1984. bio član grupe Pink Flojd (bio je glavni tekstopisac posle odlaska Sida Bareta) kao basista i jedan od glavnih vokala. Takođe, on je bio pesnik koji je osmislio najpoznatije albume te grupe kao što su The Dark Side of the Moon, Wish You Were Here, Animals i The Wall, kao i njihove prepoznatljive simbole, kao što je lutka na naduvavanje u obliku svinje, koja se pojavila na većini The Wall koncerata .

Biografija

Voters je rođen 6. septembra 1943. godine u Grejt Bukemu, Engleska, kao Džordž Rodžer Voters. Nakon pogibije oca Erika Flečera Votersa u tokom bitke za Ancio u Drugom svetskom ratu, kada je Rodžeru bilo pet meseci, porodica (majka Meri i brat Džon Dankan) se preselila u Kembridž, gde je Rodžer odrastao sa imenjakom Rodžerom Baretom, koji će kasnije biti poznat pod imenom Sid Baret.

Nakon završene škole u Kembridžu, Voters je započeo studije arhitekture na univerzitetu Ridžent Strit Politehnik u Londonu, gde je upoznao Boba Klouza, Ričarda Rajta i Nika Mejsona sa kojima je svirao u nekoliko različitih bendova do 1965. godine. U to vreme, Voters je svirao solo gitaru i, kada se grupi pridružio Sid Baret kao gitarista, prešao je na bas-gitaru. Iste godine je i zakonski promenio ime u Rodžer. Nakon što je Bob Klouz napustio grupu, ostali muzičari su promenili ime u Pink Flojd.

Nakon što je Baret napustio bend 1968. godine, Voters je postao dominantna figura, mada su sve do izlaska albuma Dark Side of the Moon 1973. godine ostali članovi bili relativno ravnopravni u komponovanju i pisanju pesama. Dark Side of the Moon je prvi od pet albuma Pink Flojd na kojima je Voters bio jedini tekstopisac, od kojih je najkarakterističniji The Wall, koji je u potpunosti bio Votersova ideja, a poslednji The Final Cut iz 1983. godine, jedini koji je Voters napisao bez učešća drugih članova benda. Upravo je The Final Cut bio predmet nesuglasica između Votersa i gitariste Dejvida Gilmora, koje su rezultovale Votersovim napuštanjem benda 1984. godine i privremenog raspada koji je trajao do 1987. kada su Dejvid Gilmor i Nik Mejson ponovo okupili bend bez Votersa.

Nakon napuštanja Pink Flojd, Voters je imao osrednje uspešnu solo karijeru izdavši nekoliko solo albuma i organizujući jedan od najvećih koncerata ikad održanih, u Berlinu 1990. godine, povodom prve godišnjice rušenja Berlinskog zida, na kome je sa ekipom najpoznatijih rok muzičara tog vremena izveo album The Wall u celosti. Nakon 1992. godine, privremeno se povukao sa scene, da bi se vratio 1999. godine, započevši svetsku turneju koja je završena tek 2002. U godini 2005. je izdao klasičnu operu Ça Ira koja mu je donela vrlo dobre kritike, i pridružio se ostalim članovima Pink Flojd na koncertu Live 8 u Londonu. To je ujedno bio i poslednji njihov zajednički nastup.

Na koncertu povodom smrti Sida Bareta, 2006. godine, Voters je nastupio sa svojim pratećim bendom. Tokom 2007. i 2008. godine održao je svetsku turneju na kojoj je u celosti izvodio album Dark Side of the Moon, a trenutno (2012. godina) je u toku turneja na kojoj izvodi ceo The Wall, započeta 2010. godine.

Diskografija

Sa Pink Flojdom

• The Piper at the Gates of Dawn (1967)
• A Saucerful of Secrets (1968)
• More (1969)
• Zabriskie Point (1970)
• Ummagumma (1969)
• Atom Heart Mother (1970)
• Meddle (1971)
• Relics (1971)
• Obscured by Clouds (1972)
• The Dark Side of the Moon (1973)
• Wish You Were Here (1975)
• Animals (1977)
• The Wall (1979)
• The Final Cut (1983)

Solo albumi

• Music From The Body (1970) - zajedno sa Ronom Gizinom
• The Pros And Cons Of Hitch Hiking (1984)
• When The Wind Blows (1986) - muzika iz istoimenog animiranog filma
• Radio KAOS (1987)
• The Wall Live In Berlin (1990) - dupli živi album
• Amused To Death (1992)
• In The Flesh (2000) - dupli živi album
• Flickering Flame (2001) - kompilacija retkih snimaka
• To Kill A Child (2003) - maksi singl
• Ça Ira (2005) - opera; dupli album

Prateći muzičari

Rodžer Voters je poznat i po tome što su najpoznatiji svetski muzičari svirali na njegovim albumima ili u njegovom pratećem bendu. Poznati primeri su Erik Klepton, Džef Bek, Džon Kerin, Don Henli, Stiv Lukater, Džef Porkaro i drugi. Na koncertu u Berlinu 1990. zajedno sa Votersom nastupili su Van Morison, Brajan Adams, Sindi Loper, Pol Karak i drugi.

Snovi Vajt, Votersov dugogodišnji prateći gitarista, svirao je drugu gitaru na koncertima Pink Flojd u periodu 1977—1981. godine. Zanimljivo je da je Vajt zbog konfliktnih ugovora sa izdavačkom kućom učestvovao kao studijski muzičar samo na Votersovom albumu When The Wind Blows, iako nastupa uživo sa njim od sredine 1980-ih do danas.

Zanimljivosti

• Voters uživo najčešće koristi Fender Precision bas-gitaru, koja je tokom godina postala njegov zaštitni znak. Svoju prvu gitaru ovog tipa kupio je 1968. godine, a neprekidno ih koristi od 1970. kada mu je ukradena gitara tipa Rikenbeker koju je do tada najčešće koristio. Zbog Votersove duge tradicije korišćenja ovog instrumenta, firma Fender je u svoju liniju proizvoda uvrstila bas-gitaru koja nosi njegovo ime, izrađenu po ugledu na model koji Voters najčešće koristi.^[1]
• Voters ima dvoje dece, sina Harija (rođen 1976) i ćerku Indiju (rođena 1978). Hari je džez klavijaturista^[2], i nastupao je sa ocem na evropskim delovima svetskih turneja 2002. i 2007. godine. Indija je model^[3] i bliska je prijateljica Sare Gilmor, ćerke Dejvida Gilmora.

Reference

Sources

Spoljašnje veze

Roger Waters na Wikimedijinoj ostavi

• Zvanični sajt Rodžera Votersa
• Ich habe einen Traum Arhivirano 2008-09-18 na Wayback Machine-u In: Die Zeit vom 16. Februar 2006