Organska poljoprivreda

Organski proizvedena hrana

Organska poljoprivredna proizvodnja je oblik poljoprivrede koji se zasniva na upotrebi rotacije useva, zelenišnog đubrenja, komposta i biološke kontrole insekata. Organska proizvodnja podrazumeva upotrebu đubriva i pesticida (herbicidi, fungicidi i insekticidi) koji se smatraju prirodnim, a isključuje se ili strogo ograničava upotreba sredstava kao što su: sintetička petrohemijska đubriva i pesticidi; regulatori rasta (hormoni); upotreba antibiotika kod žive stoke; genetski modifikovanih organizama,[1] ljudskog kanalizacionog otpada i nanomaterijala.[2] Održivi razvoj, otvorenost, nezavisnost, zdravlje i sigurnost su osnovni razlozi za uvođenje organske proizvodnje.

Metode organske poljoprivredne proizvodnje su međunarodno pravno regulisane i sprovode se od strane mnogih zemalja, a zasnovane su na standardima uspostavljenim od strane Međunarodne federacije pokreta za organsku poljoprivredu (engl. International Federation of Organic Agriculture Movements), međunaronde krovne organizacije za organsku proizvodnju, koja je osnovana 1972.

Tržište za organsku hranu i druge organske proizvode ubrzano raste od 1990. godine, i 2012. godine je dostiglo vrednost od 63 milijarde dolara. Ovakvi zahtevi su doveli do povećanja površina na kojima se primenjuju principi organske proizvodnje. Ovaj rast od 2001. do 2011. iznosi oko 8,9% godišnje. Organska proizvodnja se u 2011. godini primenjivala na približno 37 miliona hektara, što predstavlja oko 0,9% svjetskih obradivih površina.

Istorija

Glavni članak: Poljoprivreda

U praistorijsko doba, poljoprivredna proizvodnja se svodila na lovačko-sakupljačku aktivnost. Razlozi za najstariju pojavu zemljoradnje mogu biti klimatske promene ili društveni razlozi. Promena se sigurno desila od lovačko-sakupljačke aktivnosti do poljoprivredne ekonomije kroz dugačak period kada su se pojedine usevi promišljeno zasađivali, a druga hrana se donosila iz divljine. Iako se poljoprivreda razvila u Plodnom polumesecu, poljoprivreda se najkasnije 7000 godine p.n.e. pojavila u jugoistočnoj Aziji (pirinač) i malo kasnije u Srednjoj Americi (kukuruz, bundeva). Poljoprivreda je takođe mogla da nastane nezavisno u ranom neolitu u Indiji i istočnoj Aziji.

Veštačka đubriva su proizvedena početkom XVIII veka. U početku su to bili superfosfati, a kasnije đubriva na bazi amonijaka koja su se masovno proizvodila upotrebom Haber-Bosch-ovog postupka koji je razvijen tokom Prvog svetskog rata. Ova prva mineralna đubriva su bila jeftina, snažna i lako su se transportovala u rinfuzi. Slični napreci su ostvareni u proizvodnji hemijskih pesticida tokom 40-ih godina XX veka. Ove nove tehnologije su, gledano kratkoročno, imale pozitivan efekat, međutim, javio se niz negativnih, dugoročnih posledica kao što su zbijanje zemljišta, erozija i gubitak plodnosti zemljišta. Kasnije se javlja zabrinutost za zdravlje ljudi zbog ulaska otrovnih hemikalija u namirnice.

Krajem XIX i početkom XX veka, zemljišni biolozi su počeli da razvijaju teorije bi se nova dostignuća u biologiji mogla primeniti u poljoprivredi, kao način da se otklone negativne posledice primene hemijskih sredstava, a da se i dalje povećava proizvodnja. U srednjoj Evropi, Rudolf Steiner, čije su Poljoprivredne lekcije (engl. Lectures on Agriculture) objavljene 1925. godine, je započeo biodinamičnu poljoprivredu, ranu verziju onog što mi danas nazivamo organska poljoprivredna proizvidnja.

Tokom kasnih 30-ih i ranih 40-ih godina XX veka, ser Alber Hauard i njegova supruga Gabrijela Hauard, oboje uspešni botaničari, su razvili organsku poljoprivrednu proizvodnju.

Reference

  1. ↑ Directorate General for Agriculture and Rural Development of the European Commission What is organic farming
  2. ↑ Paull, John (2011) "Nanomaterials in food and agriculture: The big issue of small matter for organic food and farming", Proceedings of the Third Scientific Conference of ISOFAR (International Society of Organic Agriculture Research), 28 September - 1 October, Namyangju, Korea., 2:96-99.

Literatura

  • Ableman, M. (April 1993). From the Good Earth: A Celebration of Growing Food Around the World. HNA Books. ISBN 978-0-8109-2517-5. 
  • Avery, A. The Truth About Organic Foods (Volume 1, Series 1). Henderson Communications, L.L.C. 2006. ISBN 978-0-9788952-0-4. pp.
  • Committee on the Role of Alternative Farming Methods in Modern Production Agriculture, National Research Council. 1989. Alternative Agriculture. National Academies Press.
  • Guthman, J. Agrarian Dreams: The Parodox of Organic Farming in California, Berkeley and London: University of California Press. 2004. ISBN 978-0-520-24094-0. pp.
  • Lampkin, N. and S. Padel. (eds.) The Economics of Organic Farming: An International Perspective. Guildford: CAB International. 1994. ISBN 978-0-85198-911-2. pp.
  • OECD. Organic Agriculture: Sustainability, Markets, and Policies. CABI International. 2003. Free full-text.
  • Beecher, N. A., et al. (2002). Agroecology of birds in organic and nonorganic farmland. Arhivirano 2017-08-09 na Wayback Machine-u Conservation Biology 16(6), 1621–30.
  • Brown, R. W. (1999b). „Margin/field interfaces and small mammals”. Aspects of Applied Biology 54: 203–210. 
  • Emsley, J. (April 2001). „Going one better than nature”. Nature 410 (6829): 633–634. DOI:10.1038/35070632. 
  • Gabriel, D. and T. Tscharntke. (2007). Insect pollinated plants benefit from organic farming. Arhivirano 2014-12-15 na Wayback Machine-u Agriculture, Ecosystems and Environment 118: 43-48.
  • Kuepper, G. and L. Gegner. Organic Crop Production Overview. Arhivirano 2005-12-10 na Wayback Machine-u, ATTRA — National Sustainable Agriculture Information Service. August, 2004.
  • Paull, J. (2006). „The farm as organism: The foundational idea of organic agriculture”. Journal of Bio-Dynamics Tasmania 83: 14–18. 
  • Markandya, A. and S. Setboonsarng. 2008. Organic Crops or Energy Crops? Options for Rural Development in Cambodia and the Lao People's Democratic Republic. ADB Institute Research Policy Brief 29. ADBI, Tokyo.
  • Smil, V. (2001). Enriching the Earth: Fritz Haber, Carl Bosch, and the Transformation of World Food. MIT Press. ISBN 978-0-262-19449-5. 
  • Wheeler, S. A. (2008). „What influences agricultural professionals' views towards organic agriculture?”. Ecological Economics 65: 145–154. DOI:10.1016/j.ecolecon.2007.05.014. 
  • Wickramasinghe L. P., et al. (2003). Bat activity and species richness on organic and conventional farms: impact of agricultural intensification. Arhivirano 2013-11-05 na Wayback Machine-u Journal of Applied Ecology 40(6), 984–93.

Spoljašnje veze

Organic farming na Wikimedijinoj ostavi
  • Organic Farming na Projektu Open Directory
  • Kuepper, G.A Brief Overview of the History and Philosophy of Organic Agriculture. Arhivirano 2014-05-31 na Wayback Machine-u Kerr Center for Sustainable Agriculture. 2010.
  • Organic Eprints. A database of research in organic food and farming.
  • Centar organske proizvodnje. Centar za organski proizvodnju Selenca.