Naftalen

Naftalen
IUPAC ime
 
bicyclo[4.4.0]deca-1,3,5,7,9-pentene
Drugi nazivi Tar kamfor, beli tar, pahuljice za moljce, naftalin, antimit, biciklo[4.4.0]deka-1,3,5,7,9-penten
Identifikacija
CAS registarski broj 91-20-3 DaY
PubChem[1][2] 931
ChemSpider[3] 906 DaY
UNII 2166IN72UN DaY
EINECS broj 202-049-5
KEGG[4] C00829
ChEMBL[5] CHEMBL16293 DaY
RTECS registarski broj toksičnosti QJ0525000
Jmol-3D slike Slika 1
SMILES

c1ccc2ccccc2c1

InChI

InChI=1S/C10H8/c1-2-6-10-8-4-3-7-9(10)5-1/h1-8H DaY
Kod: UFWIBTONFRDIAS-UHFFFAOYSA-N DaY

InChI=1/C10H8/c1-2-6-10-8-4-3-7-9(10)5-1/h1-8H
Kod: UFWIBTONFRDIAS-UHFFFAOYAC

Svojstva
Molekulska formula C10H8
Molarna masa 128.17 g mol−1
Agregatno stanje Beli kristali/ljuske, jakog mirisa na ugljeni katran
Gustina 1.14 g/cm³
Tačka topljenja

80.26 °C, 353 K, 176 °F

Tačka ključanja

218 °C, 491 K, 424 °F

Rastvorljivost u vodi Aproksimativno 30 mg/L
Opasnost
Opasnost u toku rada Zapaliv je, sensitizer, mogući karcinogen. Prašina može da formira eksplozivnu smešu sa vazduhom
NFPA 704
2
2
0
 
R-oznake R22, R40, R50/53
S-oznake S2, S36/37, S46, S60, S61
Tačka paljenja 79 - 87 °C
tačka spontanog paljenja 525 °C

 DaY (šta je ovo?)   (verifikuj)

Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje (25 °C, 100 kPa) materijala

Infobox references

Naftalen je policiklični aren molekulske formule C10H8. On je bela kristalna materija sa karakterističnim mirisom koji se može detektovati pri koncentracijama od 0.08 ppm po masi.[6] Njegova aromatični ugljovodonična struktura se sastoji od kondenzovanih prstena benzena. Naftalen se koristi kao sredstvo protiv moljaca. Naftalen se dobijaja iz nafte.[7] ok

Rezonantne strukture naftalena.

Refernece

  1. ↑ Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today 15 (23-24): 1052-7. DOI:10.1016/j.drudis.2010.10.003. PMID 20970519.  edit
  2. ↑ Evan E. Bolton, Yanli Wang, Paul A. Thiessen, Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry 4: 217-241. DOI:10.1016/S1574-1400(08)00012-1. 
  3. ↑ Hettne KM, Williams AJ, van Mulligen EM, Kleinjans J, Tkachenko V, Kors JA. (2010). „Automatic vs. manual curation of a multi-source chemical dictionary: the impact on text mining”. J Cheminform 2 (1): 3. DOI:10.1186/1758-2946-2-3. PMID 20331846.  edit
  4. ↑ Joanne Wixon, Douglas Kell (2000). „Website Review: The Kyoto Encyclopedia of Genes and Genomes — KEGG”. Yeast 17 (1): 48–55. DOI:10.1002/(SICI)1097-0061(200004)17:1<48::AID-YEA2>3.0.CO;2-H. 
  5. ↑ Gaulton A, Bellis LJ, Bento AP, Chambers J, Davies M, Hersey A, Light Y, McGlinchey S, Michalovich D, Al-Lazikani B, Overington JP. (2012). „ChEMBL: a large-scale bioactivity database for drug discovery”. Nucleic Acids Res 40 (Database issue): D1100-7. DOI:10.1093/nar/gkr777. PMID 21948594.  edit
  6. ↑ Amoore J E and Hautala E (1983). „Odor as an aid to chemical safety: Odor thresholds compared with threshold limit values and volatiles for 214 industrial chemicals in air and water dilution”. J Appl Toxicology 3 (6): 272–290. DOI:10.1002/jat.2550030603. 
  7. ↑ Ronald G. Harvey. Polycyclic Aromatic Hydrocarbons (1997 izd.). Wiley-VCH. ISBN 0471186082. 

Vidi još

Spoljašnje veze

Portal Hemija
Naftalen na Wikimedijinoj ostavi
  • Mothballs Case Profile Arhivirano 2010-06-22 na Wayback Machine-u—National Pesticide Information Center
  • Naphthalene—EPA Air Toxics Web Site
  • Naphthalene (PIM 363)—mostly on toxicity of naphthalene
  • Naphthalene—CDC - NIOSH Pocket Guide to Chemical Hazards