Historiografija ranog islama
Historiografija ranog islama odnosi se na historiografiju muslimanskih autora razvijenu tokom prvih vijekova islamske historije. Najčešće se dijeli na dva perioda – formativni (od početka 8. do sredine 10. vijeka) i klasični (od 10. do kraja 15. vijeka). Počeci islamske historiografije javljaju se u Hidžazu gdje djeluje tzv. medinska škola, a prve njene forme bile su sire, zbirke biografija islamskog poslanika Muhameda. Nekoliko decenija kasnije fokus se kongruentno usponu Abasida premješta u Irak, konkretno u Basru, Kufu i Bagdad. Kod tzv. basranske škole javlja se narativna historiografija. U klasičnom periodu, žarištima postaju i Iran, Egipat, Sirija i al-Andalus.
Historičari
- Formativni period
- Urvah ibn Zubajr (Medina)
- al-Zuhri (Medina)
- ibn Ishak (Medina i Irak)
- Abu Mihnaf (Irak)
- Saif ibn Omar (Irak)
- al-Hajsam ibn Adi (Irak)
- al-Vakidi (Medina i Irak)
- al-Madaini (Irak)
- ibn Hišam (Irak)
- ibn Sad (Irak)
- ibn Hajat (Irak)
- Omar ibn Šaba (Irak)
- al-Dinavari (Irak)
- al-Balazuri (Irak)
- al-Jakubi (Irak)
- al-Tabari (Irak)
- Klasični period
- al-Masudi
- Sabit ibn Sinan al-Sabi
- ibn Miskavajh
- al-Musabihi
- al-Utbi
- Hilal al-Sabi
- ibn Hazm
- ibn Abdul-Bar
- al-Hatib al-Bagdadi
- Abu Ishak al-Širazi
- al-Kadi Ijad
- ibn al-Kalanisi
- ibn Asakir
- ibn al-Imrani
- ibn al-Džavzi
- Imadudin al-Isfahani
- ibn al-Asir
- Bahaudin ibn Šadad
- al-Kalai
- Sibt ibn al-Džavzi
- ibn al-Adim
- Abu Šama al-Makdisi
- ibn al-Sai
- ibn Halikan
- ibn Abdul-Zahir
- ibn al-Fuvati
- Bajbars al-Mansuri
- Abul-Fida
- al-Nuvajri
- al-Mizi
- al-Zahabi
- ibn al-Davadari
- al-Safadi
- ibn Kasir
- ibn al-Furat
- ibn Haldun
- al-Makrizi
- ibn Hadžar al-Askalani
- al-Ajni
- al-Sahavi
- al-Sujuti
Literatura
- (en) Robinson, Chase Frederick (2003). Islamic Historiography. Themes in Islamic History. Cambridge, U.K.; New York: Cambridge University Press. ISBN 9780521620819. OCLC 224096079.
Vanjske veze
- (en) Marsham, Andrew (2009): Historiography
