Eliel Saarinen
| Eliel Saarinen | |
|---|---|
| Art Deco | |
 Portret Eliela Saarinena | |
| Biografske informacije | |
| Rođenje | 20. august 1873. Rantasalmi  Rusko Carstvo (Veliko Vojvodstvo Finska) |
| Smrt | 1. jul 1950. Bloomfield Hills Michigan  SAD |
| Opus | |
| Polje | urbanizam - arhitektura |
| Praksa | Finska, Sjedinjene Američke Države |
Eliel Saarinen punim imenom Eliel Gottlieb Saarinen (Rantasalmi, 20. august 1873. - Bloomfield Hills, Michigan, 1. jul 1950.), bio je finski arhitekt i urbanist, poznat po tome što je značajno utjecao na razvoj moderne arhitekture u Sjedinjenim Američkim Državama, naročito na projektiranje nebodera i crkava.[1]
I njegov sin Eero Saarinen bio je također značajni američki arhitekt.[1]
Biografija
Saarinen se školovao na helsinškom tehnološkom univerzitetu, nakon tog je od 1896. do 1905. radio sa partnerima Hermanom Geselliusom i Armasom Lindgrenom u zajedničkom birou. Prvi rad kojim je privukao pažnju na sebe bio mu je projekt finskog paviljona za Svjetsku izložbu u Parizu 1900. U njemu je iskoristio tradiciju finske drvene gradnje i tada moderne secesije.
Već do 1914. bio je naširoko poznat širom Evrope po projektu za Helsinšku željezničku stanicu (1904. - 14.) i izradi urbanističkih planova za estonski Reval (današnji Tallinn) i australsku Canberru.[1]
Nakon što je 1922. osvojio je drugu nagradu na natječaju za izgradnju poslovnog nebodera za novine Chicago Tribune, 1923. se preselio u Sjedinjene Američke Države.[1] Iako nije nikad realiziram, njegov projekt za taj neboder, sa hrabrim pristupom gabaritima objekta, imao je velik utjecaj na projektiranje američkih nebodera[1], pod njegovim utjecajem je podignut Gulf Building u Houstonu 1929.
Između 1932. - 1948. radio je kao predsjednik Umjetničke akademije Cranbrook u Bloomfield Hillsu pored Detroita, a nakon tog sve do svoje smrti kao profesor postdiplomskog studija arhitekture i urbanizma na Univerzitetu u Michiganu. Za Akademiju Cranbrook je projektirao i izveo skupinu zgrada u Bloomfield Hillsu, među njima školu Cranbrook za mladiće (1925. - 30.), školu Kingswood za djevojke (1929. - 30.), Institut za nauku (1931. - 33) i zgradu Umjetničke akademije i biblioteke (1926. -1941|41]].).[1]
Eliel je zajedno sa sinom Eerom 1947. osvojio je najvišu nagradu Američkog udruženja arhitekata za projekt dogradnje Zaklade Smithsonian u Washingtonu.[1]
Među njegovim poznatim radovima su i dvije crkve: Prva kršćanska crkva u Columbusu, Indiana (1940. - 1942) i Kristova luteranska crkva u Minneapolisu, Minnesota (1949. -1950), koja je bila njegov posljednji, a po mnogima i naljepši rad.[1]
Bibliografija
Saarinen je i pisao o arhitekturi i urbanizmu:
- Grad, njegov rast, rasap i budućnost (The City, Its Growth, Its Decay, Its Future) - 1943.
- Traženje forme (Search for Form) 1948.[1]
Izvori
Vanjske veze
Eliel Saarinen na Wikimedijinoj ostavi
- Eliel Saarinen na portalu Encyclopedia Britannica (en)
- Eliel Saarinen na portalu archINFORM (en)
