Adolf von Harnack

Adolf von Harnack
Adolf von Harnack

Adolf von Harnack (fonetski Adolf fon Harnak, 7. maj 1851 – 10. jun 1930) je bio njemački teolog i istaknuti crkveni istoričar čije je glavno polje istraživanja historija ranog hrišćanstva, s osvrtom na gnosticizam.

Objavio je veliki broj religijskih publikacija između 1873-1912. Harnack prati uticaj helenističke filozofije na ranohrišćanske spise i dovodi u pitanje autentičnost učenja koje je nastalo u okviru rane hrišćanske crkve. On je odbacio historičnost evanđelja po Jovanu u korist sinoptičkih evanđelja, kritikovao apostolski simbol vere, i promovisao socijalno evanđelje.

U 19. veku, više kritika je cvetala u Nemačkoj, uspostavljen je istorijsko-kritički metod, kao akademski standard za tumačenje Biblije i razumevanje istorijskog Isusa (vidi Tübingenska škola).

Pored njegovog teološkog rada, Harnack je bio istaknuti naučni radnik. On je igrao važnu ulogu u osnivanju društva Kajzer Vilhelm i postavši njegov prvi predsednik .

Dela

Njegove najpoznatije knjige su:

Lehrbuch der Dogmengeschichte (Istorija dogme). 3 Bde. 1886–1890 (4. Aufl. 1909/1910)
Die Mission und Ausbreitung des Christentums in den ersten drei Jahrhunderten. Leipzig 1902, engl. The Mission and Expansion of Christianity in the First Three Centuries
Geschichte der altchristlichen Literatur. 3 Bde., Leipzig 1893–1904.
Das Wesen des Christentums (Suština hrišćanstva). Leipzig 1900.
Reden und Aufsätze. 7 Bde., Gießen 1904–1930
Marcion. Das Evangelium vom fremden Gott. Leipzig 1921. (online Arhivirano 2016-04-23 na Wayback Machine-u)
Kleine Schriften zur Alten Kirche, hrsg. v. J. Dummer. 2 Bde., Leipzig 1980.

Vanjske veze

Adolf von Harnack na Wikimedijinoj ostavi

Harnack-Forum (German Website)^{[mrtav link]}
Works by Adolf Harnack at CCEL (English)
Adolf von Harnack (1902, 1924). The Mission and Expansion of Christianity in the First Three Centuries.
Djela čiji je autor Adolf von Harnack na Projektu Gutenberg