Wyspa Victorii
Ten artykuł dotyczy wyspy w Rosji. Zobacz też: Wyspa Wiktorii w Kanadzie. |
Kontynent | Europa | ||
---|---|---|---|
Państwo | Rosja | ||
Obwód | |||
Akwen | Ocean Arktyczny | ||
Powierzchnia | ~40 km² | ||
Populacja • liczba ludności |
| ||
Położenie na mapie obwodu archangielskiego | |||
Położenie na mapie Rosji | |||
80°09′N 36°46′E/80,150000 36,766667 | |||
|
Wyspa Victorii[1] (ros. Остров Виктория, trl. Ostrow Wiktorija) – samotna wyspa położona na Oceanie Arktycznym na północy Morza Barentsa, pomiędzy dużymi archipelagami Ziemi Franciszka Józefa i Svalbardu; jest to najdalej na zachód położona wyspa rosyjskiej Arktyki.
Wyspa jest owalna, prawie w całości pokryta lodem. Została odkryta 20 lipca 1898 roku przez Norwegów, a następnego dnia dostrzeżona przez kapitana jachtu Victoria, od którego to statku pochodzi nazwa wyspy (w Polsce spotykana jest również niepoprawna polskojęzyczna wersja „Wyspa Wiktorii”, sugerująca pochodzenie nazwy od osoby[1]). W 1926 roku została uznana przez Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich za część jego terytorium. W latach 1929-30 Norwegia podjęła tajne działania w celu przyłączenia jej do swojego terytorium; w 1932 roku wyspa ostatecznie stała się własnością radziecką[2].
Przypisy
- ↑ a b Protokół 80. posiedzenia Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej. ksng.gugik.gov.pl, 2013-06-26. [dostęp 2020-02-25]. (pol.).
- ↑ I. Gjertz, B. Mørkved. Norwegian Arctic Expansionism, Victoria Island (Russia) and the Bratvaag Expedition. „Arctic”. 51 (4), s. 330-335, grudzień 1998. [dostęp 2014-01-28].