Wini

Wini
Wine
biskup Winchesteru
biskup Londynu
Kraj działania

Wessex
Mercja

Data urodzenia

VII wiek

Data i miejsce śmierci

przez 672
Londyn

Biskup Winchesteru
Okres sprawowania

662-666

Biskup Londynu
Okres sprawowania

666-ok.670

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

iroszkocki

Sakra biskupia

data nieznana

Wini (Wine, żył w VII wieku, zm. przed 672) – średniowieczny katolicki biskup Londynu i pierwszy biskup Winchesteru.

Informacje na temat życia biskupa Wini umieścił Beda Czcigodny w swoim dziele Historia ecclesiastica gentis Anglorum. Według tych zapisów Wini miał przybyć z królestwa frankijskiego, gdzie otrzymał święcenia biskupie.

W 660 roku doszło do sporu między królem Wesseksu Cenwalhem a biskupem Wesseksu Agilbertem. Król tak zniecierpliwił się tym, iż biskup mimo kilku lat pracy w jego kraju, wciąż nie opanował miejscowego języka, że podzielił swój kraj na dwie diecezje. Do jednej z nich - Winchester zaprosił właśnie Wini[1][2]. Niedługo jednak nowo mianowany biskup cieszył się łaskawością władcy - został zmuszony do opuszczenia diecezji, która pozostała bez biskupa aż do 670 roku, kiedy wyświęcono na to stanowisko Leuthere[1]. Udał się na dwór Wulfhere, króla Mercji[2]. Ten zdecydował się w 666 roku na osadzenie go na czele diecezji londyńskiej[2][1], która pozostawała bez biskupa od śmierci św. Cedda.

Podczas pobytu na dworze w Wesseksie, Wini wziął udział, wraz z dwoma anonimowymi biskupami brytyjskimi, w konsekracji na biskupa św. Chada, późniejszego biskupa Northumbrii[3][4]. Konsekracja ta, jak stwierdził wysłannik Rzymu a zarazem nowy arcybiskup Canterbury Teodor z Tarsu, była nieważna, gdyż brytyjscy biskupi należeli do kościoła iroszkockiego i nie zostali uznani przez kościół łaciński[5]. Arcybiskup Teodor pozostawił jednak Wini na jego diecezji[6], a ujęty pokorą Chada dokończył jego sakrę w obrządku łacińskim[7].

Wini kierował diecezją londyńską aż do swojej śmierci. Jego następcą został biskup Erkenwald.

Przypisy

  1. a b c Beda, ks.3, rozdz.7
  2. a b c Godfrey, s.101
  3. Godfrey, s.119
  4. Pehrson, s.322
  5. Powell, s.241
  6. Godfrey, s.130
  7. Beda, ks.4, rozdz.2

Bibliografia

  • John Godfrey: The Church in Anglo-Saxon England. Cambridge University Press, 2009, s. 101-130. ISBN 0-521-10904-3.
  • Justine Davis Randers-Pehrson: Barbarians and Romans: the birth struggle of Europe, A.D. 400-700. Taylor & Francis, 1983. ISBN 0-7099-2266-3.
  • Thomas Powell: An essay on apostolical succession. G. Lane, s. 241.
  • Beda Czcigodny Historia ecclesiastica gentis Anglorum, dostępna w bibliotece cyfrowej
  • p
  • d
  • e
  • Wini (662–666)
  • Leuter (670–676)
  • Hædde (676–705)
  • Daniel (705–744)
  • Hunfryt (744–752)
  • Cynehard (754–768)
  • Æthelhard (768–768)
  • Ecgbald (768–783)
  • Dudd (783–783)
  • Cynebert (783–802)
  • Ealhmund (802–809)
  • Withen (809–833)
  • Herefryt (820–833)
  • Eadmund (834–836)
  • Edhun (836–838)
  • Helmstan (838–846)
  • Switun (852–862)
  • Ealhferth (864–875)
  • Tunbert (875–878)
  • Denewulf (879–909)
  • Fritestan (909–931)
  • Byrnstan (931–934)
  • Alphege I Łysy (934–951)
  • Aelfsige I (951–959)
  • Beorhthelm (960–963)
  • Æthelwold I (963–984)
  • Alphege II (984–1006)
  • Cenwulf (1006–1006)
  • Æthelwold II (1006–1013)
  • Aelfsige II (1013–1032)
  • Ælfwine (1032–1047)
  • Stigand (1047–1070)
  • Walkelin (1070–1098)
  • William Giffard (1100–1129)
  • Henryk z Blois (1129–1171)
  • Richard z Ilchester (1173–1188)
  • Godfrey de Lucy (1189–1204)
  • Richard Poore (1205–1205)
  • Peter des Roches (1205–1238)
  • Ralph Neville (1238–1239)
  • William de Raley (1242–1250)
  • Aymer de Valence (1250–1260)
  • Andrew z Londynu (1261–1262)
  • William de Taunton (1261–1262)
  • John Gervais (1262–1268)
  • Nicholas z Ely (1268–1280)
  • Robert Burnell (1280–1280)
  • Richard de la More (1280–1282)
  • John z Pontoise (1282–1304)
  • Henry Woodlock (1305–1316)
  • John Sandale (1316–1319)
  • Rigaud z Assier (1319–1323)
  • John de Stratford (1323–1333)
  • Adam Orleton (1333–1345)
  • William Edington (1345–1366)
  • William z Wykeham (1366–1404)
  • Henry Beaufort (1404–1447)
  • William Waynflete (1447–1486)
  • Peter Courtenay (1487–1492)
  • Thomas Langton (1493–1501)
  • Richard Foxe (1501–1528)
  • Thomas Wolsey (1529–1530)
  • Stephen Gardiner (1531–1551)
  • John Ponet (1551–1553)
  • Stephen Gardiner (1553–1555)
  • John White (1556–1559)
  • Robert Horne (1560–1580)
  • John Watson (1580–1584)
  • Thomas Cooper (1584–1594)
  • William Wickham (1594–1595)
  • William Day (1595–1596)
  • Thomas Bilson (1597–1616)
  • James Montague (1616–1618)
  • Lancelot Andrewes (1618–1626)
  • Richard Neile (1628–1631)
  • William Curle (1632–1647)
  • Brian Duppa (1660–1662)
  • George Morley (1662–1684)
  • Peter Mews (1684–1706)
  • Jonathan Trelawny (1707–1721)
  • Charles Trimnell (1721–1723)
  • Richard Willis (1723–1734)
  • Benjamin Hoadly (1734–1761)
  • John Thomas (1761–1781)
  • Brownlow North (1781–1820)
  • George Pretyman Tomline (1820–1827)
  • Charles Richard Sumner (1827–1869)
  • Samuel Wilberforce (1869–1873)
  • Edward Harold Browne (1873–1891)
  • Anthony Wilson Thorold (1891–1895)
  • Randall Davidson (1895–1903)
  • Herbert Edward Ryle (1903–1911)
  • Edward Stuart Talbot (1911–1923)
  • Frank Theodore Woods (1923–1932)
  • Cyril Garbett (1932–1942)
  • Mervyn George Haigh (1942–1952)
  • Alwyn Williams (1952–1961)
  • Sherard Allison (1961–1975)
  • John Vernon Taylor (1975–1985)
  • Colin James (1985–1995)
  • Michael Scott-Joynt (od 1995)