Weatherman (organizacja)

Weather Underground, The Weathermen lub Weatherman – amerykańska organizacja terrorystyczna.

Nazwa

Nazwa ruchu wywodzi się ze słów piosenki Boba Dylana „Subterranean Homesick Blues”: You don't need a weatherman to know which way the wind blows (pol. Niepotrzebna pogodynka, żeby znać kierunek wiatru)^[1][2].

Historia

Organizacja powstała w 1969 roku, a jej pierwsi członkowie wywodzili się z radykalnej frakcji stowarzyszenia Studenci na rzecz Demokratycznego Społeczeństwa^[3]. Formacja wyrosła na fali sprzeciwu wobec wojny wietnamskiej^[1]. W sierpniu 1969 roku aktywiści złożyli wizytę na Kubie, gdzie przedstawiciele Wietnamu Północnego i Kubańczycy namawiali ich do rozpoczęcia zbrojnej kampanii przeciwko rządowi USA^[3].

Pierwszą akcją terrorystyczną Weatherman był atak bombowy na pomnik poświęcony funkcjonariuszom policji w Chicago. Akcja miejsce miała 6-7 października 1969 roku^[1][3]. 8 października aktywiści zorganizowali w mieście manifestacje, które przerodziły się w kilkudniowe zamieszki. Policja aresztowała 284 uczestników zadym^[1]. Zamieszki okrzyknięte zostały w mediach „Dniami Gniewu“^[2]. Choć demonstracje miały brutalny przebieg, ich liczebność była niewielka. Słaba frekwencja na demonstracjach skłoniła kierownictwo grupy do zmiany kierunku działań na bardziej radykalne^[2].

W listopadzie 1969 roku przywódcy organizacji zdecydowali o przejściu do podziemia i rozpoczęciu działalności jako „miejska partyzantka”^[1]. Na początku 1970 roku organizacja podzieliła się na komórki, zwane też „plemionami“^[1][2].. Jedna komórka liczyła od 3 do 5 osób^[1]. Komórki podlegały kierownictwu organizacji znanemu jako Weather Bureau^[1]. Komórki zlokalizowane były głównie w Berkeley, Chicago, Detroit i Nowym Jorku^[1].

6 marca 1970 roku trójka członków Weather Underground zginęło w przypadkowej eksplozji w piwnicy domu na Greenwich Village. Piwnica służyła radykałom jako miejsce produkcji bomb domowej roboty^[3]. Ładunki, które eksplodowały miały zostać użyte do zamachu bombowego w Fort Dix na przyjęciu zorganizowanym dla funkcjonariuszy policji^[2].

We wrześniu 1970 roku aktywiści uwolnili z więzienia San Luis Obispo Timothy'ego Leary'ego uchodzącego za ikonę kontrkultury^[2]. Weathersi przerzucili następnie Leary'ego do Algierii, gdzie działacz zyskał schronienie^[2].

1 marca 1971 roku terroryści zdetonowali dwie bomby w Kapitolu Stanów Zjednoczonych. Atak stanowił wyraz protestu wobec interwencji amerykańskiej w Laosie^[1][4].

19 maja 1972 roku (w dniu urodzin Hồ Chí Minha) aktywiści przeprowadzili atak bombowy na Pentagon. Zamach był odwetem za bombardowanie Hanoi^[1][5].

29 stycznia 1975 roku terroryści zdetonowali bombę nieopodal Departamentu Stanu Stanów Zjednoczonych^[3]. Zamach miał być protestem wobec polityki rządu USA względem Wietnamu^[3].

Oprócz powyżej opisanych aktów terroru, aktywiści mieli na koncie niewielkie ataki bombowe oraz napady na banki^[1].

Członkowie grupy po 1978 roku wyszli z podziemia albo zostali ujęci przez służby^[1]. Resztki aktywistów, którzy zdecydowali się kontynuować walkę założyli formację o nazwie Organizacja Komunistyczna 19 Maja^[6].

Liczebność

W 1970 roku grupa liczyła około 400 członków^[3].

Ideologia

Organizacja inspirowała się skrajnie lewicowymi poglądami^[1][3]. Celem grupy było doprowadzenie do obalenia rządu amerykańskiego i zaprowadzenia w USA komunizmu^[1].

Jako ruch kontrkultury

Organizacja była wytworem amerykańskiej kontrkultury. Jej członkowie żyli jak hipisi w kolektywach, będących faktycznie komunami. Aktywistów grupy cechowała skłonność do brania narkotyków, hedonistycznego trybu życia i rozwiązłości seksualnej oraz niechęć wobec monogamii^[2].

Przypisy