Vilhelm Buhl

Vilhelm Buhl

Data i miejsce urodzenia	16 października 1881 Fredericia
Data i miejsce śmierci	18 grudnia 1954 Kopenhaga
Premier Danii
Okres	od 4 maja 1942 do 9 listopada 1942
Przynależność polityczna	Socialdemokraterne
Poprzednik	Thorvald Stauning
Następca	Erik Scavenius
Okres	od 5 maja 1945 do 7 listopada 1945
Poprzednik	Erik Scavenius
Następca	Knud Kristensen
Minister finansów Danii
Okres	od 20 lipca 1937 do 16 lipca 1942
Poprzednik	Hans Peter Hansen
Następca	Alsing Andersen
Multimedia w Wikimedia Commons

Vilhelm Buhl (ur. 16 października 1881 we Fredericii, zm. 18 grudnia 1954 w Kopenhadze) – duński polityk, dwukrotny premier Danii.

Życiorys

Lata młodości i praca

Był synem rolnika Hansa Petera Buhla (1853–1894) i Magdalene Augusty Johanne Rasmussen (1860–1891)^[1]. W 1908 roku ukończył studia prawnicze^[1]. W latach 1915–1920 był przewodniczącym Stowarzyszenia Studentów (Studentersamfundet) i jego socjaldemokratycznej sekcji „Catilina”^[1]. W 1907 roku trafił do urzędu podatkowego w Kopenhadze, a w 1924 został jego dyrektorem^[1].

Kariera polityczna

W 1932 roku został wybrany do Landstingu^[1], gdzie zasiadał do roku 1939^[2], kiedy wybrano go do Folketinget^[1]. W 1933 roku zaproponowano mu posadę ministra finansów po Carlu Valdemarze Bramsnæsie, jednakże odmówił^[1] i ostatecznie to stanowisko zajął Hans Peter Hansen^[3]. W latach 1936–1937 był członkiem rady nadzorczej Banku Narodowego Danii^[1]. 20 lipca 1937 roku został ministrem finansów w rządzie Thorvalda Stauninga^[4] i pełnił tę funkcję przez jego trzy kolejne kadencje^[5][6] – do 3 maja 1942 roku^[7]. W 1939 roku, by uniknąć spekulacji, podniósł podatek od dochodu i kapitału, a także od tytoniu, czekolady i alkoholu^[1][2]. Był zdecydowanym przeciwnikiem przystąpienia okupowanej Danii do paktu antykominternowskiego^[8].

4 maja 1942 roku^[9], po śmierci Stauninga, został premierem Danii^[8]. Do 16 lipca 1942 roku pełnił jednocześnie funkcję ministra finansów^[9]. 9 listopada 1942 roku^[9] został zmuszony do rezygnacji przez nazistowskich okupantów, ponieważ nie chciał z nimi współpracować^[8]. W 1943 roku^[1] był zaangażowany w przygotowanie ucieczki duńskich Żydów do Szwecji^[2].

5 maja 1945 roku^[10] został premierem pierwszego powojennego rządu Danii^[8], jednocześnie do 7 maja 1945 pełniąc tymczasowo funkcję ministra spraw zagranicznych. Premierem był do 7 listopada tegoż roku, kiedy zastąpił go Knud Kristensen^[11]. Ponadto w rządzie Hansa Hedtofta od 13 listopada 1947 roku do 30 października 1950 roku zajmował stanowisko ministra bez teki, a także tymczasowo od 25 lutego do 4 marca 1950 roku pełnił funkcję ministra sprawiedliwości^[12].

Życie prywatne

20 listopada 1908 roku we Fredericii poślubił Thyrę Schmidt (1880–1959)^[1], z którą miał czworo dzieci: Sørena Petera Thygesena, Knuda, Gerdę Methę Magdalene i Jensa^[13]. Zmarł 18 grudnia 1954 roku w szpitalu Bispebjerg^[1] i został pochowany na cmentarzu Vestre Kirkegård w stolicy Danii^[1][14].

Przypisy