Ulica Przejście Żelaźnicze we Wrocławiu

Ulica Przejście Żelaźnicze
Eisenkram
Stare Miasto
Ilustracja
Przejście Żelaźnicze
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Wrocław

Długość

114

Poprzednie nazwy

Kramy Żelazne

Przebieg
Rynek
Rynek-Ratusz 27
Zaułek Grotowskiego
Nowy Ratusz
Rynek
Położenie na mapie Wrocławia
Mapa konturowa Wrocławia, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Ulica Przejście Żelaźnicze”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Ulica Przejście Żelaźnicze”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Ulica Przejście Żelaźnicze”
51,110126°N 17,032121°E/51,110126 17,032121

Ulica Przejście Żelaźnicze (j. niem. Eisenkram) – ulica znajdująca się we Wrocławiu na Starym Mieście, w wewnętrznej części tretu[a]. Przecinając środkową część bloku zabudowy śródrynkowej łączy zachodnią i wschodnią część Rynku. Ma 114 metrów długości[2]

Historia

Najstarsza wzmianka o ulicy pochodzi z miejskiej księgi podatkowej z 1403 roku[3]. W tym miejscu znajdowały się od XIII wieku drewniane kramy tzw. bogate tworzące jej nieregularną pierzeję, w których handlowano różnymi towarami; pomieszczenia w budynkach spełniały funkcje magazynów[4][5]. Po raz pierwszy Kramy Bogate zostały wymienione w dokumencie wydanym w 1266 roku przez księcia Henryka III[5]. Nad kramami znajdowały się daszki osłaniające przed deszczem[4]. Po 1327 roku drewniane budynki zostały zastąpione nowymi kamienicami o konstrukcji szachulcowej oraz murowanej[5]. W przeciągu kolejnych dziesięcioleci do parterowych pomieszczeń dobudowywano kolejne kondygnacje, głównie na cele mieszkalne. Pod koniec XIV wieku wszystkie kramy były już murowane. Wąskie przejście w połączeniu z kolejnymi kondygnacjami stawało się zbyt zaciemnione i traciło na atrakcyjności. Handel ograniczono z czasem jedynie do wyrobów żelaznych od których przejście otrzymało nazwę Kramy Żelazne. Handel wyrobami żelaznymi odbywał się do końca XIX wieku[4][5].

Po 1576 roku uliczka od strony wschodniej i zachodniej została zamknięta przejazdami bramnymi kamienic lub, od strony zachodniej budynku Nowego Ratusza[6][5].

Po 1945

Podczas działań wojennych w 1945 roku budynki stojące przy zachodniej części Przejścia uległy zniszczeniu, a następnie zostały rozebrane. Oba przejścia, Garncarskie i Żelaźnicze, otrzymały swoje oficjalne nazwy 24 marca 1948 roku[4][7].

Uwagi

  1. Tret to inaczej rynek, na którym sprzedawano drobiazgi, targowisko. Inne znaczenie: to bruk, chodnik, droga, przejście[1]

Przypisy

  1. Słownik języka polskiego PWN
  2. ZDiUM ulice 2019 ↓, poz. 4385.
  3. Czerner 1976 ↓, s. 27.
  4. a b c d Antkowiak 1970 ↓, s. 210.
  5. a b c d e Harasimowicz 2006 ↓, s. 725.
  6. Harasimowicz 1997 ↓, s. 225.
  7. Antkowiak 1997 ↓, s. 350.

Bibliografia

  • Zygmunt Antkowiak: Ulice i place Wrocławia. T. 11. Wrocław: Ossolineum, 1970, s. 135–136, seria: Biblioteka wrocławska.
  • Jan Harasimowicz (red.): Atlas architektury Wrocławia t.I. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 1997. ISBN 83-7023-679-0.
  • Jan Harasimowicz: Encyklopedia Wrocławia. Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006. ISBN 83-7384-561-5.
  • Zygmunt Antkowiak: Wrocław od A do Z. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum, 1997.
  • Wykaz dróg przebiegających przez miasto Wrocław, „ZDiUM/Infrastruktura/Ulice Wykaz dróg w zarządzie ZDiUM”, Ewa Iwanska, sporządziła ZDJOGA/NOXE/, Zarząd Dróg i Utrzymania Miasta, Wrocław, 20 września 2019 [dostęp 2019-09-21]  (pol.).
  • Olgierd Czerner: Rynek wrocławski. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1976.
  • p
  • d
  • e
Ulice i place Starego Miasta we Wrocławiu
ulice
ulice historyczne
  • Drewniana
  • Górka Kacerska
  • Miotlana
  • Oława Białoskórnicza
  • Polska
  • Siedmiu Kół
  • Słodowa
  • Strażacka
  • Zaułek Drwalski
  • Zaułek Koci
  • Zaułek Niski
  • Zaułek Pokutniczy
  • Zaułek Ruski
  • Zaułek Winogronowy
  • Zaułek Zamkowy
  • Złote Koło
place

Wrocław
Stare Miasto