Ulica Okopowa w Gdańsku

ulica Okopowa
Śródmieście
Ilustracja
Część północna
Państwo

 Polska

Miejscowość

Gdańsk

Długość

800 m

Przebieg
↑ Wały Jagiellońskie
0 ul. Wojciecha Bogusławskiego
światła 270 Węzeł Unii Europejskiej 501
460 ul. Świętej Trójcy
światła 560 Trakt św. Wojciecha 91E75 /
ul. Toruńska
810 ul. Jana Augustyńskiego
Położenie na mapie Gdańska
Mapa konturowa Gdańska, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Okopowa”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „ulica Okopowa”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „ulica Okopowa”
Ziemia54°20′50,2″N 18°38′43,3″E/54,347280 18,645370
Multimedia w Wikimedia Commons

Ulica Okopowa w Gdańsku – ważna ulica w gdańskiej dzielnicy Śródmieście. Dzieli się na dwie części - północną (ok. 250 m) oraz południową (ok. 560 m). Na obu odcinkach ul. Okopowa przebiega niemal południkowo. Bierze początek w pobliżu Bramy Wyżynnej.

Odcinek południowy

Gdańsk, ok. 1700 - fosa i wał obronny miasta w miejscu dzisiejszej ul. Okopowej

W pobliżu placu Wałowego ul. Okopowa prowadzi od ulic: Dolna Brama, Pod Zrębem, J. Augustyńskiego, Żabi Kruk i Rzeźnickiej. Przy tym odcinku znajdują się zabudowania osiedla Stare Przedmieście, siedziba Urzędu Marszałkowskiego Województwa Pomorskiego oraz Urząd Wojewódzki. Część południowa ul. Okopowej kończy się dużym skrzyżowaniem z Traktem św. Wojciecha.

Odcinek północny

Stanowi fragment drogi krajowej nr 91. Tworzy węzeł drogowy, zwany Węzłem Unii Europejskiej, z drogą wojewódzką 501 przebiegając pod nią tunelem i dzieląc ją na al. Armii Krajowej oraz Podwale Przedmiejskie. Po wyjeździe z tunelu, ul. Okopowa przechodzi w ul. Wały Jagiellońskie na wysokości przejścia podziemnego łączącego Targ Węglowy z Targiem Siennym.

Historia

Karrenwall, ok. 1905

Szeroka ulica, zabudowana reprezentacyjnymi gmachami, powstała według projektu niemieckiego urbanisty Jacoba Stübbena[1]. Północna część nosiła nazwę Karrenwall (Wał Karowy), południowa Wiebenwall (Wał Wijbego)[2]. Ulice zostały utworzone na miejscu zlikwidowanych na przełomie XIX i XX wieku wałów i bastionów, fragmentu umocnień nowożytnych Gdańska[3]. Usunięcie fortyfikacji skutkowało pojawieniem się nowych, atrakcyjnych inwestycyjnie terenów, położonych bezpośrednio przy centrum miasta[4]. Okopowa powstała z połączenia po II wojnie światowej ulic Karrenwall i Wiebenwall. Do 1927 r. na południowym krańcu dzisiejszej ulicy Okopowej istniała Brama Oruńska.

Część środkowa ul. Okopowej
Część południowa ul. Okopowej, z prawej strony siedziba Urzędu Wojewódzkiego oraz Urzędu Marszałkowskiego w Gdańsku

W okolicy Bramy Wyżynnej został założony ogród botaniczny[5]. W latach 1902-03 zostały zbudowane kamienice Okopowa 17 i 17A, w 1905 kamienica Okopowa 3[6]. W latach 1902-1905 powstał budynek Królewskiego Prezydium Policji (Okopowa 9), który zaprojektował Alfred Muttray. Ozdobiony pruskim orłem nad wejściem budynek[7] został oddany do użytku 6 maja 1905[1] i mieścił wszystkie wydziały policji, a także areszt śledczy[8]. W 1906 został oddany gmach Banku Rzeszy (Okopowa 1)[9]. W 1933 stanął pomnik-fontanna grenadierów[10]. W 1936 został ukończony gmach dla Die Deutsche Arbeitsfront, niemieckiego związku zawodowego[11] (obecnie mieści się w nim urząd wojewódzki).

W 1975 powstała estakada i Węzeł Unii Europejskiej[12].

Przypisy

  1. ↑ a b ''Najbardziej tajemniczy budynek Gdańska
  2. ↑ Dawne nazwy ulic. danzig-online.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-31)].
  3. ↑ Instytut Ulicologii Akademii Rzygaczy Okopowa. danzig.at.
  4. ↑ Danziger Hof. rzygacz.webd.pl, 5 czerwca 2011.
  5. ↑ Gdzie się podziały gdańskie parki i ogrody?. trojmiasto.pl, 26 września 2011.
  6. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych 2011 woj. pomorskie. kobidz.pl.
  7. ↑ Niemiecki napis na budynku ABW. Konserwator zgodził się go przywrócić, ale symbolicznie
  8. ↑ Niemiecki napis nad wejściem do budynku ABW w Gdańsku. Konserwator zadecyduje, co z nim zrobić
  9. ↑ Z ORŁOWICZEM PO DAWNYM GDAŃSKU. chem.univ.gda.pl.
  10. ↑ Pomnik Grenadierów. zdiz.gda.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  11. ↑ Brunon Zwarra Wspomnienia gdańskiego bówki tom I., str. 211
  12. ↑ Gedanopedia.pl, WĘZEŁ DROGOWY IM. UNII EUROPEJSKIEJ – Encyklopedia Gdańska [online], www.gedanopedia.pl, 23 grudnia 2020 [dostęp 2020-12-24] .