Trasa Niestachowska

GP433
Data otwarcia

Lata 80.[1]

Długość

3,4 km

Jednostki pomocnicze Poznania

Jeżyce[a],
Ogrody[a],
Osiedle Sołacz,
Winiary

Mapa
Mapa GP433
Zdjęcie
Trasa Niestachowska (tutaj jako ulica Wincentego Witosa) w rejonie Bonina, widok w kierunku południowym. (2014)
Trasa Niestachowska (tutaj jako ulica Wincentego Witosa) w rejonie Bonina, widok w kierunku południowym. (2014)
Przebieg trasy
Legenda
w użyciu
  projekt, budowa, konieczność modernizacji
węzeł drogowy typu WA
węzeł drogowy typu WB
skrzyżowanie
rondo
przejście graniczne
punkt poboru opłat (PPO)
stacja poboru opłat (SPO)
most / wiadukt / estakada
prom
rzeka – brak przeprawy
przejazd kolejowo-drogowy
tunel
parking z bufetem
stacja paliw
restauracja
hotel / motel lub inne miejsce noclegowe
drogowy odcinek lotniskowy
roboty budowlane
zakaz ruchu
433  Św. Łazarz, Stary Grunwald
ul. Przybyszewskiego
 Jeżyce, Centrum
ul. Dąbrowskiego
 Ogrody, ul. Lutycka 92, Pniewy
ul. Dąbrowskiego
433 ulica Stefana Żeromskiego
(1) ul. Dąbrowskiego
(2) ul. św. Wawrzyńca
433 ulica Niestachowska
przejazd pod linią kol. 351 Poznań Gł. – Szczecin
przejazd pod linią kol. 354 Poznań Gł.Piła
wiadukt nad ul. Warmińską
(3) ul. Wojska Polskiego
433 ulica Wincentego Witosa
przejazd pod kładką
(4) al. Solidarności
przejazd pod ul. Juraszów
(5) rondo Obornickie 92
92  Wola, Krzyżowniki-Smochowice, Pniewy
ul. Lutycka
92  Naramowice, Września
ul. Lechicka
433  Piątkowo, Podolany, Suchy Las, Złotkowo 11S11
ul. Obornicka

Trasa Niestachowska – potoczna nazwa ciągu dwujezdniowych ulic w Poznaniu.

Charakterystyka

Trasa Niestachowska
Trasa Niestachowska w rejonie ul. Wojska Polskiego (Niestachów) – na tym fragmencie nosi nazwę ul. Niestachowska
Trasa Niestachowska i Bonin – widok na północ z Wiaduktu Ryszarda Ganowicza
Trasa Niestachowska w 1989 roku – widok na węzeł ulicy Wincentego Witosa i ówczesnej ulicy Serbskiej (dziś Aleje Solidarności)
Widok na ulicę Wincentego Witosa z wiaduktu węzła z Alejami Solidarności – w kierunku południowym (w tle zabudowania Bonina)

Na Trasę Niestachowską składają się ulice: Żeromskiego, Niestachowska i Witosa od ul. Dąbrowskiego do Ronda Obornickiego. W kierunku południowym przedłużeniem Trasy Niestachowskiej są dwujezdniowe ul. Przybyszewskiego i ul. Reymonta oddane do użytku w 1964[2]. Trasa (od południa) przebiega na terenie wschodniej części Ogrodów, następnie przecina Niestachów, Bonin i Winiary. Przy Trasie znajdują się m.in. VII Liceum Ogólnokształcące, Ogród Dendrologiczny, niektóre zabudowania Uniwersytetu Przyrodniczego i pozostałości po kolei szklarniowej tej uczelni. Nad Trasą Niestachowską przebiega wiaduktem linia kolejowa z Poznania do Piły i Szczecina, a także ul. Wojska Polskiego, Aleje Solidarności i ul. Juraszów (wszystkie wiaduktami). Pod Trasą Niestachowską (na wysokości Parku Sołackiego) przechodzi ul. Warmińska. Pod trasą przepływają następujące cieki wodne: Seganka, Bogdanka i Wierzbak (wszystkie na tym odcinku skanalizowane). W rejonie Bonina istnieje także kładka dla pieszych i duży ekran akustyczny. Tworzy ona ponadto fragment II ramy komunikacyjnej Poznania. Do 19 grudnia 2014 r. trasa była fragmentem drogi krajowej nr 11, która obecnie omija miasto Zachodnią Obwodnicą[3]. Od 1 stycznia 2016 znajduje się w ciągu drogi wojewódzkiej nr 433[4].

Trasę oddano do ruchu w latach 80.[1], fragment stanowiący ulicę Wincentego Witosa wytyczono 2 czerwca 1981 roku[5]. Tego samego dnia odcinek ten otrzymał obecną nazwę[5].

Projektantami trasy byli inż. Jerzy Michalski (ówczesny kierownik Wojewódzkiej Pracowni Inżynierii Ruchu), inż. Wojciech Szkudlarz (Biuro Projektów Budownictwa Komunalnego w Poznaniu) oraz Bogusław Podbiera. Założyli oni istnienie barier dźwiękochłonnych na całej długości trasy (zrealizowano tylko fragment w rejonie Bonina), a także płytki chodnikowej za krawężnikami od zewnątrz i w pasie rozdziału (nie zrealizowano). Okrojenie projektu przez inwestora motywowane było brakiem środków finansowych[6].

Komunikacja miejska

Trasą Niestachowską przebiegają linie autobusowe na zlecenie poznańskiego Zarządu Transportu Miejskiego, obsługiwane przez MPK Poznań:

  • dzienne[7]
    • 182 Górczyn – Osiedle Wichrowe Wzgórze
    • 191 Osiedle Kopernika – Osiedle Jana III Sobieskiego
    • 193 Górczyn – Osiedle Jana III Sobieskiego
    • 195 Ogrody – Kiekrz
  • nocne[8]
    • 216 Literacka – Poznań Główny
    • 226 Literacka – Poznań Główny (odwrotny kierunek wobec linii 216)

W latach 60. powstał projekt trasy tramwajowej na Piątkowo w ciągu dzisiejszej ulicy Niestachowskiej i Witosa. Planu nigdy nie zrealizowano, projektanci Trasy Niestachowskiej nie przewidzieli na niej linii tramwajowej[9].

Ciekawostka

Pobocza Trasy Niestachowskiej zasiedla, lubiący otwarte, trawiaste przestrzenie, nornik zwyczajny (Microtus arvalis)[10].

Opisane obiekty

Od północy:

Zobacz też

Uwagi

  1. a b Granica między osiedlami znajduje się między jezdniami ul. Żeromskiego

Przypisy

  1. a b Zarząd Dróg Miejskich w Poznaniu: Historia ZDM. [dostęp 2020-03-28]. (pol.).
  2. Sprawozdania. XX Sesja Miejskiej Rady Narodowej (absolutoryjna), w: Kronika Miasta Poznania, nr 3/1988, s.162, ISSN 0137-3552
  3. Ostatni odcinek zachodniej obwodnicy Poznania oddany do ruchu :: Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad - Serwis informacyjny. Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad, 19-12-2014. [dostęp 2014-12-19]. (pol.).
  4. Zarządzenie nr 61 Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia 23 grudnia 2015 r. zmieniające zarządzenie w sprawie nadania numerów drogom wojewódzkim. GDDKiA. [dostęp 2016-01-05]. (pol.).
  5. a b „Kronika Miasta Poznania”, nr 3-4/1984, Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 1984, s. 63
  6. Wojciech Szkudlarz, Gdzie będzie jutro katastrofa, w: Poznaniak, nr 9/1991, s. 2
  7. Zarząd Transportu Miejskiego: Mapa sieci połączeń ZTM Poznań. ztm.poznan.pl, 2021-08-02. [dostęp 2021-08-19]. (pol. • ang.).
  8. Zarząd Transportu Miejskiego: Mapa sieci połączeń nocnych ZTM Poznań. ztm.poznan.pl, 2021-08-02. [dostęp 2021-08-19]. (pol. • ang.).
  9. Piotr Dutkiewicz: Tramwaje w Poznaniu. Wyd. 1. Poznań: KOLPRESS, 2005, s. 81. ISBN 839207841-1.
  10. Jan Śmiełowski, Radosław Dzięciołowski, Drobne i duże ssaki, w: Kronika Miasta Poznania, nr 3/2002, Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 2002, s.187, ISSN 0137-3552

Bibliografia

  • p
  • d
  • e
Obszary Systemu Informacji Miejskiej
Osiedla mieszkaniowe
Parki i ogrody
Placówki kulturalne
Ulice i place
Kościoły
Pozostałe

  • nawiasy grupują części miasta położone w tym samym obszarze SIM
  • Wikiprojekt:Poznań