Sobór św. Włodzimierza w Saratowie

Sobór św. Włodzimierza
Княже-Владимирский собор
sobór parafialny
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 ZSRR

Miejscowość

Saratów

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Wezwanie

św. Włodzimierza

Historia
Data rozpoczęcia budowy

1888

Data zakończenia budowy

1889

Data poświęcenia

16 lipca 1889

Data zniszczenia

lata 30. XX wieku

Dane świątyni
Styl

bizantyjsko-rosyjski

Architekt

Aleksiej Salko

Świątynia
• materiał bud.


• cegła

Wieża kościelna
• liczba wież


4

Kopuła
• liczba kopuł


1

Liczba ikonostasów

1

Ołtarz
• liczba ołtarzy


3

Liczba naw

1

Położenie na mapie Saratowa
Mapa konturowa Saratowa, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Sobór św. Włodzimierza”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej znajduje się punkt z opisem „Sobór św. Włodzimierza”
Położenie na mapie obwodu saratowskiego
Mapa konturowa obwodu saratowskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Sobór św. Włodzimierza”
51,531654°N 46,007713°E/51,531654 46,007713
Multimedia w Wikimedia Commons

Sobór św. Włodzimierza – prawosławny sobór w Saratowie, wzniesiony w 1889 i zniszczony na początku lat 30. XX wieku.

Historia

Sobór został wzniesiony w latach 1888–1889 według projektu architekta gubernialnego Aleksieja Salki w stylu bizantyjsko-rosyjskim, w wariancie neoruskim. Jego budowę sfinansowano z ofiar wzniesionych przez prawosławnych mieszkańców Saratowa; wzniesienie soboru miało upamiętnić 900 lat chrztu Rusi, dlatego też na jego patrona wybrano świętego księcia kijowskiego Włodzimierza. Gotowy obiekt został wyświęcony 16 lipca 1889 przez biskupa saratowskiego i carycyńskiego Pawła. Od 1897 sobór posiadał status parafialnego, a liczbę uczęszczających do niego wiernych szacowano na 395 osób[1]. Razem ze świątynią wzniesiono dom dla służącego w soborze duchowieństwa[2].

W świątyni znajdowały się trzy ołtarze: główny św. Włodzimierza oraz dwa boczne, św. Aleksego Człowieka Bożego oraz św. Jana Chryzostoma. Budynek wznosił się na wysokość 77 metrów. Od 1903 otaczał go niewielki park[1].

Sobór został zniszczony na początku lat 30. XX wieku. Na jego miejscu urządzono stadion[1]. Przetrwał natomiast dom duchowieństwa, który zaadaptowano na ośrodek twórczości dzieci i młodzieży[2].

Po upadku ZSRR zniszczoną świątynię upamiętniono poprzez umieszczenie jej makiety na skwerze przy ul. 50 lat Października. Wezwanie nieistniejącego soboru otrzymała również cerkiew wzniesiona w latach 2006–2010 w południowej części Parku Dziecięcego w Saratowie, na zachód od miejsca, gdzie znajdował się sobór[1].

Przypisy

  1. a b c d Historia cerkwi na jej oficjalnej stronie
  2. a b Храм святого равноапостольного великого князя Владимира г. Саратова. [dostęp 2014-11-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-09)].