Rojnik pajęczynowaty (Sempervivum arachnoideum L.) – gatunek roślin z rodziny gruboszowatych. Występuje naturalnie w górach Europy – od Pirenejów po Karpaty[4][5]. W Alpach rośnie na prawie całym ich obszarze[6].
Morfologia
Pokrój
Bylina dorastająca do 5–15 cm wysokości. Łodyga jest mięsista, wyprostowana lub pochylona, gruczołowato owłosiona[6].
Zebrane w liczne różyczki liściowe o średnicy do 2 cm. W pełnym nasłonecznieniu różyczki mocno przylegają do siebie, przybierając półkulistą formę. Liście odziomkowe są owłosione i mają lancetowaty kształt z ostrym wierzchołkiem. Liście łodygowe mają jajowato lancetowaty kształt, są zabarwione na czerwonawo przy wierzchołku, przylegają do łodygi[6].
kwiaty rojnika pajęczynowategoZebrane po kilka w kwiatostany, rozwijają się na szczytach pędów. Mają jasnoczerwoną barwę. Mierzą 1–2 cm średnicy. Płatki są liczne, wąskie, z podłużnymi ciemnoczerwonymi prążkami[6].
Gatunki podobne
Roślina jest podobna do rojnika murowego (S. tectorum), który dorasta do 50 cm wysokości. Charakteryzuje się większymi liśćmi, a liście łodygowe są spiralnie osadzone na łodydze. Ponadto blaszka liściowa jest pokryta rzęskami tylko na brzegach[6].
Biologia i ekologia
Rośnie na piargach, kamienistych łąkach lub w szczelinach skalnych. Preferuje podłoże ubogie w wapń. Występuje na wysokości od 1000 do 3000 m n.p.m. Kwitnie od czerwca do września[6].
Może rozmnażać się wegetatywnie. Oderwane części rośliny dają się ukorzenić, rozwijając się w nową roślinę[6].
S. arachnoideum subsp. tomentosum (C.B.Lehm. & Schnittsp.) Schinz & Thell.
Przypisy
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20](ang.).