Robert Helenius
![]() | ||||||||||
Pseudonim | The Nordic Nightmare | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 2 stycznia 1984 | |||||||||
Obywatelstwo | Finlandia | |||||||||
Wzrost | 200 cm | |||||||||
Styl walki | praworęczny | |||||||||
Kategoria wagowa | ||||||||||
Bilans walk zawodowych[a] | ||||||||||
Liczba walk | 37 | |||||||||
Zwycięstwa | 32 | |||||||||
Przez nokauty | 20 | |||||||||
Porażki | 5 | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
|
Robert Helenius (ur. 2 stycznia 1984 w Sztokholmie) – fiński bokser wagi ciężkiej, były mistrz Europy federacji EBU.
Kariera amatorska
Robert Helenius stoczył 144 amatorskie pojedynki, z których 105 wygrał, 38 przegrał i 1 zremisował. Był trzykrotnym mistrzem Finlandii w wadze superciężkiej (2003-2005). Największym jego sukcesem było zdobycie w 2006 roku w Płowdiwie wicemistrzostwa Europy w kategorii superciężkiej[1].
Kariera zawodowa
Po mistrzostwach Europy wyjechał do Niemiec, gdzie walczył w tamtejszej Bundeslidze. Nie zdołał się zakwalifikować na igrzyska olimpijskie w Pekinie, zakończył więc amatorską karierę i podpisał profesjonalny kontrakt z grupą promotorską Wilfrieda Sauerlanda. Jako zawodowiec zadebiutował 17 maja 2008 w Bayreuth, gdy w pierwszej rundzie pokonał Niemca Gene Pukalla przez techniczny nokaut.
7 listopada 2009 stoczył przeciwko Tarasowi Bidence swój dziesiąty zawodowy pojedynek. Walka została przerwana przez lekarza między trzecią a czwartą rundą z powodu rozcięcia nad okiem Ukraińca[2][3].
30 stycznia 2010 Helenius pokonał byłego mistrza świata federacji WBO Lamona Brewstera przez techniczny nokaut w ósmej rundzie[4][5].
21 sierpnia 2010, wygrywając w szóstej rundzie przez techniczny nokaut z Francuzem Gregorym Tonym, zdobył w Erfurcie mistrzostwo Unii Europejskiej federacji EBU w wadze ciężkiej[6][7]. 27 listopada 2010 obronił tytuł, zwyciężając przez techniczny nokaut w drugiej rundzie ze Szwedem Atillą Levinem. Ponadto zdobył interkontynentalne mistrzostwo WBO[8][9].
2 kwietnia 2011 pokonał w dziewiątej rundzie przez nokaut Samuela Petera, broniąc interkontynentalny pas WBO oraz zdobywając wakujący tytuł mistrza interkontynentalnego WBA[10][11].
27 sierpnia 2011 pokonał przez techniczny nokaut, w dziewiątej rundzie, byłego mistrza WBO Siarhieja Lachowicza[12].
3 grudnia 2011 pokonał po kontrowersyjnym werdykcie Derecka Chisorę, stawką pojedynku był wakujący pas EBU w wadze ciężkiej[13][14]. W połowie stycznia 2012 zrezygnował z tytułu i poddał się operacji kontuzjowanego barku, co wyłączyło go z treningów do połowy roku.
23 marca 2013 w Magdeburgu pokonał jednogłośnie na punkty Anglika Michaela Sprotta.
21 marca 2015 w Tallinnie pokonał przez techniczny nokaut w pierwszej rundzie Węgra Andrása Csomora (11-4-1, 9 KO) w sześciorundowym pojedynku[15]
2 kwietnia 2016 roku w Helsinkach przegrał swój pierwszy pojedynek w karierze, ulegając przed czasem w szóstej rundzie byłemu pretendentowi do tytułu mistrza świata Johannowi Duhaupasowi (33-3, 21 KO)[16].
28 października 2017 roku zmierzył się w Cardiff w walce o pas WBC Silver wagi ciężkiej z Dillianem Whyte’em (21-1, 16 KO). Przegrał ten pojedynek jednogłośnie na punkty (109-119, 109-119, 110-118)[17].
7 marca 2020 roku w Barclays Centre w Nowym Jorku nieoczekiwanie pokonał przez TKO w 4. rundzie faworyzowanego Adama Kownackiego (20-1, 15 KO)[18]. 10 października 2021 w rewanżu Helenius ponownie pokonał Adama Kownackiego[19].
Statystyki
Nr | Wynik | Rekord | Przeciwnik | Rozstrzygnięcie | Runda, czas | Data | Miejsce | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
37 | Porażka | 32-5 | ![]() | KO | 7 (12), 1:27 | 12 sierpnia 2023 | ![]() | Main Event |
36 | Wygrana | 32-4 | ![]() | TKO | 3 (12) 1:51 | 5 sierpnia 2023 | ![]() | Main Event |
35 | Porażka | 31-4 | ![]() | KO | 1 (12) | 15 października 2022 | ![]() | |
34 | Wygrana | 31-3 | ![]() | TKO | 6 (12) 2:38 | 9 października 2021 | ![]() | |
33 | Wygrana | 30–3 | ![]() | TKO | 4 (12), 1:08 | 7 marca 2020 | ![]() | |
32 | Wygrana | 29–3 | ![]() | TKO | 2 (8), 2:02 | 30 listopada 2019 | ![]() | |
31 | Porażka | 28–3 | ![]() | KO | 8 (10), 2:32 | 13 lipca 2019 | ![]() | |
30 | Wygrana | 28–2 | ![]() | KO | 8 (12), 3:00 | 29 października 2018 | ![]() | |
29 | Wygrana | 27–2 | ![]() | UD | 6 | 11 sierpnia 2018 | ![]() | |
28 | Wygrana | 26–2 | ![]() | SD | 8 | 17 marca 2018 | ![]() | |
27 | Porażka | 25–2 | ![]() | UD | 12 | 28 października 2017 | ![]() | |
26 | Wygrana | 25–1 | ![]() | RTD | 6 (10), 3:00 | 17 czerwca 2017 | ![]() | |
25 | Wygrana | 24–1 | ![]() | TKO | 1 (12), 0:48 | 17 grudnia 2016 | ![]() | |
24 | Wygrana | 23–1 | ![]() | KO | 1 (8), 0:49 | 10 września 2016 | ![]() | |
23 | Porażka | 22–1 | ![]() | KO | 6 (12), 3:08 | 2 kwietnia 2016 | ![]() | |
22 | Wygrana | 22–0 | ![]() | UD | 12 | 19 grudnia 2015 | ![]() | |
21 | Wygrana | 21–0 | ![]() | KO | 3 (8), 0:47 | 13 czerwca 2015 | ![]() | |
20 | Wygrana | 20–0 | ![]() | TKO | 1 (6), 1:02 | 21 marca 2015 | ![]() | |
19 | Wygrana | 19–0 | ![]() | UD | 10 | 23 marca 2013 | ![]() | |
18 | Wygrana | 18–0 | ![]() | UD | 10 | 10 listopada 2012 | ![]() | |
17 | Wygrana | 17–0 | ![]() | SD | 12 | 3 grudnia 2011 | ![]() | |
16 | Wygrana | 16–0 | ![]() | TKO | 9 (12), 0:19 | 27 sierpnia 2011 | ![]() | |
15 | Wygrana | 15–0 | ![]() | KO | 9 (12), 1:50 | 2 kwietnia 2011 | ![]() | |
14 | Wygrana | 14–0 | ![]() | TKO | 2 (12), 1:20 | 27 listopada 2010 | ![]() | |
13 | Wygrana | 13–0 | ![]() | TKO | 6 (12), 0:39 | 21 sierpnia 2010 | ![]() | |
12 | Wygrana | 12–0 | ![]() | UD | 8 | 26 marca 2010 | ![]() | |
11 | Wygrana | 11–0 | ![]() | TKO | 8 (10), 2:31 | 30 stycznia 2010 | ![]() | |
10 | Wygrana | 10–0 | ![]() | RTD | 3 (8), 3:00 | 7 listopada 2009 | ![]() | |
9 | Wygrana | 9–0 | ![]() | KO | 6 (8), 2:37 | 29 sierpnia 2009 | ![]() | |
8 | Wygrana | 8–0 | ![]() | KO | 6 (8), 1:52 | 30 maja 2009 | ![]() | |
7 | Wygrana | 7–0 | ![]() | TKO | 2 (8), 1:36 | 9 maja 2009 | ![]() | |
6 | Wygrana | 6–0 | ![]() | TKO | 1 (6), 2:13 | 28 lutego 2009 | ![]() | |
5 | Wygrana | 5–0 | ![]() | UD | 6 | 28 listopada 2008 | ![]() | |
4 | Wygrana | 4–0 | ![]() | UD | 4 | 8 listopada 2008 | ![]() | |
3 | Wygrana | 3–0 | ![]() | UD | 4 | 5 września 2008 | ![]() | |
2 | Wygrana | 2–0 | ![]() | UD | 4 | 7 czerwca 2008 | ![]() | |
1 | Wygrana | 1–0 | ![]() | TKO | 1 (4), 2:41 | 17 maja 2008 | ![]() |
Przypisy
- ↑ www.boxrec.com: Robert Helenius. [dostęp 2010-08-21]. (ang.).
- ↑ Helenius vs. Bidenko. boxrec.com, 2009-11-07. [dostęp 2010-08-21]. (ang.).
- ↑ Koniec Bidenki. bokser.org, 2009-11-07. [dostęp 2010-08-22]. (pol.).
- ↑ Helenius vs. Brewster. boxrec.com, 2010-01-30. [dostęp 2010-08-21]. (ang.).
- ↑ Helenius rozbił Brewstera. bokser.org, 2010-01-30. [dostęp 2010-08-22]. (pol.).
- ↑ Helenius rozbił Tony’ego. bokser.org, 2010-08-21. [dostęp 2010-08-21]. (pol.).
- ↑ Helenius nowym mistrzem Unii Europejskiej wagi ciężkiej. ringpolska.pl, 2010-08-21. [dostęp 2010-08-22]. (pol.).
- ↑ Helenius vs. Levin. boxrec.com, 2010-11-27. [dostęp 2010-11-28]. (ang.).
- ↑ Helenius zastopował Levina. bokser.org, 2010-11-27. [dostęp 2010-11-27]. (pol.).
- ↑ Helenius vs. Peter. boxrec.com, 2011-04-02. [dostęp 2010-04-03]. (ang.).
- ↑ Helenius ciężko nokautuje Petera. bokser.org, 2011-04-02. [dostęp 2010-04-03]. (pol.).
- ↑ Helenius znokautował Liachowicza. ringpolska.pl. (pol.).
- ↑ Helenius pokonał Chisorę po kontrowersyjnym werdykcie. ringpolska.pl. (pol.).
- ↑ Helenius pokonał Chisorę po bardzo wyrównanej walce i wątpliwym werdykcie. bokser.org. [dostęp 2011-12-31]. (pol.).
- ↑ Szybka robota Heleniusa. Bokser.org, 2015-03-22. [dostęp 2015-03-22]. (pol.).
- ↑ Redakcja, DUHAUPAS ZNOKAUTOWAŁ HELENIUSA! (WIDEO) [online], www.bokser.org [dostęp 2018-03-08] .
- ↑ Redakcja, WHYTE WYPUNKTOWAŁ HELENIUSA [online], www.bokser.org [dostęp 2018-03-08] .
- ↑ SZOK NA BROOKLYNIE: KOWNACKI PADŁ I PRZEGRAŁ W BOJU Z HELENIUSEM [online], www.bokser.org [dostęp 2020-03-08] .
- ↑ Polsatsportpl, Adam Kownacki znów przegrał z Robertem Heleniusem. Sędzia przerwał walkę – Polsat Sport [online], www.polsatsport.pl [dostęp 2021-10-10] (pol.).
Linki zewnętrzne
- Lista walk zawodowych Roberta Heleniusa na BoxRec.com