Prawo Gladstone’a-Dale’a

Prawo Gladstone’a-Dale’a – prawo określające zależność bezwzględnego współczynnika załamania światła dla danego ośrodka od gęstości tego ośrodka. Prawo to jest konsekwencją przyjęcia przez jego twórców założenia, że względne spowolnienie prędkości światła w porównaniu z próżnią jest wprost proporcjonalne do liczby, masywności i koncentracji atomów ośrodka materialnego. A te trzy wymienione cechy mogą być opisane gęstością tego ośrodka. Prawo to może być zapisane równaniem

n − 1 = k ρ {\displaystyle n-1=k\rho }

lub (po podstawieniu za n {\displaystyle n} )

Δ v v = c − v v = k ρ , {\displaystyle {\frac {\Delta v}{v}}={\frac {c-v}{v}}=k\rho ,}

gdzie:

v {\displaystyle v} – prędkość światła w danym ośrodku,
c {\displaystyle c} – prędkość światła w próżni,
k {\displaystyle k} – współczynnik proporcjonalności,
ρ {\displaystyle \rho } – gęstość ośrodka,
n {\displaystyle n} – bezwzględny współczynnik załamania ośrodka równy stosunkowi c v . {\displaystyle {\tfrac {c}{v}}.}

Prawo to zostało sformułowane w roku 1858. Później zostało ono zastąpione prawem mającym mocniejsze podstawy teoretyczne, czyli tzw. wzorem Lorentza-Lorenza.

Bibliografia

  • Jurgen R. Meyer-Arendt: Wstęp do optyki. Wyd. 1. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1977.