Pokój w Akwizgranie (1748)

Ten artykuł dotyczy pokoju z 1748 roku. Zobacz też: inne traktaty zawarte Akwizgranie.

Pokój w Akwizgranie

Traité de paix conclu à Aix-la-Chapelle

Data	1748-10-18 18 października 1748(dts)
Miejsce	Akwizgran
Strony traktatu
Królestwo Francji  Wielka Brytania

Pokój w Akwizgranie (1748) – traktat pokojowy zawarty w 1748 roku i podpisany w Akwizgranie pomiędzy Wielką Brytanią a Francją 18 października 1748. Kończył on kilkuletnie zmagania wojenne pomiędzy: Francją, Austrią, Prusami, Wielką Brytanią i Hiszpanią, powszechnie znane jako wojna o sukcesję austriacką.

Traktat pokojowy został podpisany przez Wielką Brytanię i Francję, pozostałe strony konfliktu musiały do niego przystąpić. Przedstawiciele Prus nie brali udziału w rokowaniach w Akwizgranie, interesy tego kraju reprezentowała Francja.

Najważniejsze postanowienia traktatu:

1. W sprawach kolonialnych przyjęto "status quo ante bellum" (łac. przedwojenny stan rzeczy)
2. Prusy otrzymały zajęty w wyniku działań wojennych Śląsk
3. Wielka Brytania otrzymała prawo asiento na 4 lata
4. Hiszpania otrzymała Księstwo Parmy i Piacenzy
5. Austria utraciła Śląsk, Parmę, Piacenzę

W wyniku postanowień traktatu największe korzyści odniosły Prusy, Francuzi ukuli nawet przysłowie „Pracować dla króla pruskiego” oraz „Głupi jak pokój”. Austria nie utraciła wszystkiego i wyszła obronną ręką. Dwa mocarstwa: Wielka Brytania i Francja weszły w stan równowagi. Również korzyści odniosła Italia jako całość: ustalono granice państw włoskich w sposób trwały, co doprowadziło do ponad 50-letniej ery pokoju na półwyspie.

Bibliografia

• E. Rostworowski, Historia Powszechna. Wiek XVIII, PWN, Warszawa 1994
• Jarema Maciszewski: Historia Powszechna: Wiek Oswiecenia. Warszawa: TRIO, 1997, s. 192. ISBN 83-85660-37-2.