Południe (12:00)

Ten artykuł od 2019-11 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Ten artykuł dotyczy godziny. Zobacz też: inne znaczenie tego słowa.

Południe – czas dokładnie w połowie doby, godzina 12:00. Południe oddziela ranek od popołudnia. Antonimem (przeciwieństwem) południa jest północ (godzina 24:00).

Zegary dwunastogodzinne – a.m. oraz p.m.

W nowoczesnych zegarach 12-godzinnych południe oznaczane jest jako 12 p.m., natomiast północ jako 12 a.m. Może to być nieco mylące, jako że a.m. jest generalnie kojarzone z porankiem, natomiast p.m. z nocą.

Sięgając do etymologii, a.m. oznacza przed południem (łac. ante meridiem), natomiast p.m. – po południu (łac. post meridiem), zatem nie jest możliwe poprawne dopasowanie symboli. W praktyce oznacza to, że nie ma jednoznacznego stanowiska w tej kwestii i wszystko zależy od pomysłodawcy lub producenta sprzętu.

Południe słoneczne

Południe słoneczne (kulminacja Słońca) to chwila, gdy Słońce jest najwyżej na niebie (najbliżej zenitu) i przechodzi nad południkiem, na którym znajduje się obserwator (patrz: czas słoneczny). Podczas południa słonecznego Słońce jest dokładnie nad głową obserwatora znajdującego się na równiku w czasie równonocy wiosennej i jesiennej, na zwrotniku Raka – w czasie przesilenia letniego oraz na zwrotniku Koziorożca – w czasie przesilenia zimowego. Południe zegarowe i południe słoneczne prawie nigdy się nie pokrywają.

Znaczenia kulturowe

Znaczenie rytualne

Północ oraz południe jako kulminacyjne punkty dnia i nocy od zawsze odgrywały wielką rolę we wszelkiego rodzaju rytuałach. Południe było momentem, w którym siły światła, dobra, były największe, a w związku z tym południowa modlitwa, obrządek czy magiczny rytuał miały być w tym czasie najskuteczniejsze. Wszelkiego rodzaju przedmioty (rośliny, substancje) pozyskane w południe miały posiadać szczególne cechy i własności magiczne, które ceniono w pogańskich rytuałach.

Odpoczynek Słońca

W południe można odnieść wrażenie, że Słońce wstrzymuje na pewien czas swą wędrówkę po niebie. Według niektórych wierzeń, czas ten jest święty i nie powinno się wówczas pracować.

Demony południa

Demony południa pojawiają się w wielu mitologiach, od arabskiej przez żydowską do słowiańskiej. Przykładem demona południa jest południca, kobieta-demon, która porywała bawiące się w polu dzieci, powodowała udary słoneczne u pracujących i zadawała napotkanym osobom zagadki. Błędna odpowiedź groziła śmiercią. Według tradycji egipskiej łupem demonów południa padali modlący się w południe mnisi, którzy tracili siłę ducha i popadali w apatię.

Linki zewnętrzne

Zobacz hasło południe w Wikisłowniku

• Kalendarz słoneczny
• Aktualna pozycja Słońca