Patrick O’Boyle

Patrick O’Boyle
Kardynał prezbiter
ilustracja
Herb duchownego State in fide
Trwajcie silni w wierze
Kraj działania

Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

18 lipca 1896
Scranton, Pensylwania

Data i miejsce śmierci

10 sierpnia 1987
Waszyngton

Arcybiskup metropolita Waszyngtonu
Okres sprawowania

1947–1973

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

21 maja 1921

Nominacja biskupia

27 listopada 1947

Sakra biskupia

14 stycznia 1948

Kreacja kardynalska

26 czerwca 1967
Paweł VI

Kościół tytularny

San Nicola in Carcere

Multimedia w Wikimedia Commons
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

14 stycznia 1948

Konsekrator

Francis Spellman

Współkonsekratorzy

John Michael McNamara
Henry Theophilus Klonowski

Konsekrowani biskupi
Edward John Herrmann 1966
Współkonsekrowani biskupi
Francesco Lardone 1949
John Joyce Russell 1950
Eric Francis MacKenzie 1950
Thomas Francis Markham 1950
Patrick Joseph McCormick 1950
Jerome Daniel Hannan 1954
Philip Hannan 1956
John Michael Fearns 1957
William Joseph McDonald 1964
John Selby Spence 1964
Paul Francis Tanner 1965

Patrick Aloysius O’Boyle (ur. 18 lipca 1896 w Scranton, Pensylwania, zm. 10 sierpnia 1987 w Waszyngtonie) – amerykański duchowny katolicki, arcybiskup Waszyngtonu, kardynał.

Życiorys

Studiował w Saint Thomas College w Scranton, Seminarium Św. Józefa w Yonkers (Nowy Jork) oraz Szkole Nauk Społecznych w Nowym Jorku. Święcenia kapłańskie przyjął 21 maja 1921 w Nowym Jorku.

Przez kilkanaście lat pracował w kościelnych instytucjach dobroczynnych (m.in. jako dyrektor wykonawczy Katolickich Instytucji Dobroczynnych w Nowym Jorku). Otrzymał tytuły honorowe tajnego szambelana papieskiego (1941) i prałata domowego (1944).

27 listopada 1947 został mianowany pierwszym arcybiskupem Waszyngtonu i konsekrowany 14 stycznia 1948 w Nowym Jorku przez kardynała Francisa Spellmana (arcybiskupa Nowego Jorku). W 1955 otrzymał dodatkowo tytuł asystenta tronu papieskiego. Brał udział w obradach Soboru Watykańskiego II. Działał na rzecz Polonii amerykańskiej (od dzieciństwa wychowywał się w społeczności polonijnej), a także wspierał akcje pomocowe dla Polski po zakończeniu II wojny światowej[1].

26 czerwca 1967 papież Paweł VI kreował go kardynałem, nadając tytuł prezbitera San Nicola in Carcere. W marcu 1973 w związku z osiągnięciem wieku emerytalnego O’Boyle złożył rezygnację z rządów archidiecezją waszyngtońską. Kończąc 80 lat w lipcu 1976 utracił prawo udziału w konklawe i nie uczestniczył w dwukrotnych wyborach papieża w 1978.

Przypisy

  1. Kronika religijna, w: Tygodnik Powszechny, nr 8(153)/1948, s. 7

Bibliografia

  • internetowy słownik biograficzny kardynałów Salvadora Mirandy. www2.fiu.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-14)].
  • Patrick Aloysius O’Boyle [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2016-03-17]  (ang.).
  • p
  • d
  • e

  • p
  • d
  • e
Amerykańscy kardynałowie
Zmarli kardynałowie
Byli kardynałowie
Żyjący kardynałowie
bez uprawnień elektorskich
Żyjący kardynałowie elektorzy

w nawiasach podano rok kreacji kardynalskiej

  • ISNI: 0000000038815863
  • VIAF: 55325421
  • LCCN: n87891197
  • GND: 133050963
  • SBN: CUBV154733
  • Open Library: OL5378009A
  • NUKAT: n2015195369
  • J9U: 987007325175205171