Pałac Czartoryskich w Kalwarii Zebrzydowskiej
![]() | |
Państwo |
|
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | Kalwaria Zebrzydowska |
Adres | ul. Bernardyńska 25 |
Typ budynku | pałac |
Styl architektoniczny | późnobarokowy |
Rozpoczęcie budowy | 1729 |
Ukończenie budowy | 1731 |
Zniszczono | 1871 |
Pierwszy właściciel | |
Położenie na mapie Kalwarii Zebrzydowskiej ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu wadowickiego ![]() | |
Położenie na mapie gminy Kalwaria Zebrzydowska ![]() | |
![]() |
Pałac Czartoryskich w Kalwarii Zebrzydowskiej – nieistniejący późnobarokowy pałac Czartoryskich wybudowany w latach 1729–1731 przez Józefa Czartoryskiego[2] (w sąsiedztwie klasztoru i Bazyliki MB Anielskiej).
W 1871 r. pałac został rozebrany[2], zachowały się tylko murowana oficyna z bramą, położone równolegle do fasady budynku oraz (od frontu) fosa, kamienny most, ogród pałacowy.
Pałac składał się z głównej części w której znajdowały się reprezentacyjne sale i apartamenty księcia oraz dwóch skrzydeł gdzie mieściły się kuchnie, łazienki, mieszkania dla licznej służby, spiżarnię i pokój kredensowy. Natomiast w głównej części były: Wielka sala balowa, sala biblioteczna z pokaźnymi zbiorami, pokój z 22 obrazami, 2 gabinety, duży pokój gościnny, skarbiec,garderoba, kaplica św. Onufrego i sala apteczna. Pokoje były bogato zdobione w stylu barokowym, miały piękne stiuki, kurdybany i rzeźbione meble. Przy pałacu był ogród francuski i oranżerię założone przez najlepszych wiedeńskich architektów.[3]
Zachowana oficyna z bramą pałacu Czartoryskich oraz ogród pałacowy stanowią część zespołu klasztornego bernardynów z założeniem kalwaryjskim wpisanego do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: A-739 z 23.11.1999)[1].
W latach 1984–1993 na miejscu pałacu wybudowano Wyższe Seminarium Duchowne[2].
Zobacz też
Przypisy
- p
- d
- e