Orlik polski

Orlik polski (także orlik lubelski) – ptak z podrodziny gołębiowatych. Rasa gołębi wyhodowana na początku XX w. (okres międzywojenny) na terenach południowo-wschodniej Polski (okolice Lublina i Zagłębia Dąbrowskiego), na podstawie ukraińskich gołębi mikołajowskich^[1]. Nazwa wzięła się od kształtu ptaka w locie, która jest podobna do sylwetki orła^[2].

Charakterystyka gatunku: gołąb wysokolotny, drobny o zwartej budowie; barwa czarna, czerwona, żółta lub niebieska (skrajne sterówki tej samej barwy pozostałe białe). Głowa gładka z wypukłym czołem, dziób średniej długości, ciemny, szyja krótka, dość gruba; tęczówki oczu brązowe lub perłowe^[2].

Przypisy

↑ Orlik polski [online], www.golebnik.pl [dostęp 2017-02-19] .
↑ ^a ^b JanJ. Wojnowski JanJ., Wielka encyklopedia PWN.: Śliz - Trastámara, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 18, ISBN 978-83-01-13357-3 [dostęp 2017-02-19] .