Ochrona in situ

Ten artykuł dotyczy ochrony in situ. Zobacz też: inne zastosowania pojęcia in situ.

Ochrona in situ (łac. in situ – na miejscu) – ochrona gatunku chronionego, realizowana w jego naturalnym środowisku życia przez zachowanie niezmienionych warunków środowiskowych oraz zaniechanie pozyskiwania osobników tego gatunku lub dostosowanie rozmiarów i metod pozyskiwania do możliwości ich reprodukcji. Ochronie in situ służą przede wszystkim rezerwaty i parki narodowe.

Zobacz też

  • ochrona ex situ