Nicolas Flamel

Zobacz też: inne znaczenia.
Nicolas Flamel

Nicolas Flamel także Nicholas Flamel (ur. 1330 w Pontoise, zm. 1418 w Paryżu) – francuski alchemik, prawnik i pisarz przysięgły.

Flamel interesował się praktykami alchemicznymi Egipcjan, Greków i w mniejszym stopniu Arabów. Legenda oparta na pismach samego Flamela głosi, że jako pierwszy stworzył kamień filozoficzny – substancję zmieniającą m.in. metal w czyste złoto oraz główny składnik eliksiru długowieczności.[potrzebny przypis] Jego żona, Perenelle, przez 20 lat pomagała Flamelowi w odczytaniu manuskryptu alchemicznego, jednak wysiłki te nie zostały zwieńczone sukcesem. Antoine Lavoisier, osiemnastowieczny chemik francuski, obalił metodami naukowymi trwające kilkaset lat przekonanie, że można metodami chemicznymi przemienić jeden pierwiastek w inny (obecnie wiemy, że taki proces jest możliwy w przemianach jądrowych).

Dzięki pochodzącemu z 1416 roku testamentowi mieszczanina możliwe jest oszacowanie wielkości i źródła jego majątku. Przypuszcza się, że zaczątek swojej fortuny zdobył on po 1394 roku dzięki udziałowi w podejrzanych aferach finansowych związanych z wygnaniem Żydów z Paryża. Głównym zajęciem Flamela była jednak spekulacja mieszkaniowa – budował on na świeżo włączonych w obręb murów miejskich przedmieściach domy czynszowe, wynajmując znajdujące się w nich mieszkania poszukującym dachu nad głową, ubogim paryżanom. Podobnie postępował z przejętymi, istniejącymi już, lecz opuszczonymi bądź zrujnowanymi budynkami. Postępowanie to, które XV-wieczny kronikarz Guillebert de Metz nazwał działalnością charytatywną, było w istocie skutecznym sposobem na pomnażanie majątku. We wspomnianym już testamencie Nicolas Flamel zapisał każdemu z trzydziestu swoich lokatorów pewną sumę jałmużny, którą ci mieli potrącić sobie z czynszu.

Nicolas jest bohaterem książki pod tytułem Sekrety Nieśmiertelnego Nicholasa Flamela.

Nicolas Flamel w kulturze

Postać Nicolasa Flamela pojawiła się między innymi w:


Bibliografia

  • Bronisław Geremek: Ludzie marginesu w średniowiecznym Paryżu XIV–XV wiek. Poznań: Wydawnictwo Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, 2003, s. 73–74.
  • ISNI: 0000000115725694
  • VIAF: 64005620
  • LCCN: n81009730
  • GND: 119184923
  • NDL: 00439673
  • LIBRIS: c9pszkrw4jqf6c1
  • BnF: 119028743, 161345829
  • SUDOC: 026866331
  • SBN: BVEV018891
  • NLA: 35088002
  • NKC: jn20000700539
  • BNE: XX825390
  • NTA: 06989499X
  • CiNii: DA00500116
  • PLWABN: 9811464788105606
  • NUKAT: n2012253505
  • J9U: 987007261258105171
  • CANTIC: a10085312
  • LIH: LNB:BOCU;=BF
  • Britannica: biography/Nicolas-Flamel
  • Universalis: nicolas-flamel