Nalewka (farmacja)

Ten artykuł dotyczy nalewki preparatu farmaceutycznego. Zobacz też: nalewka – napój alkoholowy.

Nalewka, tynktura (łac. tinctura) – rodzaj leku galenowego, niezagęszczony preparat roślinny otrzymywany poprzez ekstrakcję suchego surowca roślinnego lub zwierzęcego rozpuszczalnikiem, najczęściej etanolem lub jego mieszaniną z wodą.

Nalewki otrzymuje się przez zalanie ziół rozpuszczalnikiem o przypisanym stężeniu i poddanie go maceracji lub perkolacji przez określony (podany w monografiach farmakopealnych) czas, odpowiedni dla danego surowca. Można je też uzyskiwać poprzez rozpuszczenie wyciągów suchych albo gęstych.

Nalewki mają różnego rodzaju zastosowania, zależne od surowca, z którego zostały wykonane. Popularne są nalewki wspomagające trawienie, przeciwkaszlowe, do stosowania zewnętrznego (na przykład do przemywania ran, płukania gardła) i inne. Przeważnie są wydawane jako krople per se (czyli w formie nieprzetworzonej).

Przykłady nalewek leczniczych:

• nalewka z kwiatostanu głogu (Tinctura Crataegi)
• nalewka z konwalii majowej mianowana (Tinctura Convallariae maialis titrata)
• nalewka z ziela kopytnika (Tinctura Asari)
• nalewka z owocni pomarańczy gorzkiej (Tinctura Aurantii amara)
• nalewka z liści pokrzyku wilczej jagody (Tinctura Belladonnae)
• nalewka z dębianek (Tinctura Gallae)
• nalewka z kozłka lekarskiego (Tinctura Valerianae)

Zobacz też

• alkoholatura
• napar
• odwar

Bibliografia

• Stanisław Janicki, Adolf Fiebig, Małgorzata Sznitowska, Teresa Achmatowicz: Farmacja stosowana. Podręcznik dla studentów farmacji. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2003. ISBN 83-200-2847-7.brak strony w książce