Muddy Waters

Treść tego artykułu od 2017-05 może nie być zgodna z zasadami neutralnego punktu widzenia. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Muddy Waters

Imię i nazwisko	McKinley Morganfield
Data i miejsce urodzenia	4 kwietnia 1913 Issaquena County, Missisipi
Data i miejsce śmierci	30 kwietnia 1983 Westmont, Illinois
Instrumenty	gitara, harmonijka ustna
Gatunki	blues
Aktywność	1941–1983
Wydawnictwo	Columbia Records
Strona internetowa

McKinley Morganfield znany jako Muddy Waters (ur. 4 kwietnia 1913 w hrabstwie Issaquena w Mississippi, zm. 30 kwietnia 1983 w Westmont w Illinois) – amerykański bluesman, przedstawiciel bluesa chicagowskiego i bluesa Delty.

Życiorys

Jeden z pionierów elektrycznego bluesa. Obok B.B. Kinga był „ojcem chrzestnym” blues-rocka zwanego „białym bluesem”.

Pierwszego nagrania Muddy Waters dokonał w 1941, jeszcze na plantacji w tzw. Delcie Mississippi, dla Alana Lomaxa, rejestrującego nagrania dla Biblioteki Kongresu. Później Waters przeniósł się do Chicago. Zmienił gitarę akustyczną na elektryczną, a do zespołu dodał sekcję rytmiczną oraz harmonijkę ustną. Jego zespół grywał w zachodnich dzielnicach Chicago, aby następnie dołączyć do wytwórni płytowej Chess Records, która wylansowała później wiele gwiazd bluesa.

Wpływ twórczości Muddy Watersa był olbrzymi i to na tak różnorodne gatunki jak blues, rhythm and blues, rock, folk, jazz i country. Waters osobiście pomógł w rozpoczęciu kariery muzycznej Chuckowi Berry’emu i wielu innym.

Do inspiracji muzyką Watersa przyznawali się tacy znani muzycy i grupy jak Jimi Hendrix^[1], The Band, Jeff Beck, Rod Stewart, Eric Clapton, Led Zeppelin czy Ten Years After.

Trasa koncertowa zespołu Muddy Watersa po Anglii w 1958 odbiła się szerokim echem, ponieważ był to prawdopodobnie pierwszy zespół grający tam muzykę inną niż muzyka pop. Nic dziwnego, że zespół The Rolling Stones przybrał swoją nazwę od tytułu utworu Watersa „Rollin' Stone” z 1950, a Led Zeppelin oparł swój hit „Whole Lotta Love” na utworze „You Need Love”. Autorem wielu piosenek Watersa był kontrabasista jego zespołu, słynny bluesman Willie Dixon.

W 1980 roku Muddy Waters został wprowadzony do Blues Hall of Fame, a w 1987 do Rock and Roll Hall of Fame^[2].

Chociaż później mówił, że urodził się w Rolling Fork w 1915, najprawdopodobniej urodził się w Jug's Corner w sąsiednim hrabstwie Issaquena w 1913.^[3]

Dyskografia Muddy Watersa

• 1960 At Newport
• 1960 Sings Big Bill Broonzy
• 1963 Folk Festival of the Blues (live)
• 1964 Folk Singer
• 1964 Muddy Waters
• 1966 Down on Stovall's Plantation
• 1967 Blues from Big Bill's Copacabana
• 1967 Brass and the Blues
• 1967 Super Blues (Muddy Waters, Bo Diddley, Little Walter)
• 1967 The Super Super Blues Band (Muddy Waters, Bo Diddley, Howlin’ Wolf)
• 1968 Electric Mud
• 1969 After the Rain
• 1969 Fathers and Sons
• 1969 Sail On
• 1970 Vintage Mud
• 1970 Back in the Good Old Days
• 1970 Good News
• 1970 Goin' Home – Live in Paris 1970
• 1970 They Call Me Muddy Waters [I]
• 1971 Muddy Waters Live (At Mr. Kelly’s)
• 1971 The London Muddy Waters Sessions
• 1972 Muddy Waters Live
• 1973 Mud in Your Ear
• 1973 Can't Get No Grindin'
• 1974 London Revisited
• 1974 Muddy & the Wolf
• 1975 Woodstock Album
• 1976 Live at Jazz Jamboree `76 (album wydany w Polsce)
• 1977 Chess
• 1977 Hard Again
• 1977 Live Chess
• 1974 Unk in Funk
• 1978 I'm Ready
• 1979 Muddy "Mississippi" Waters Live
• 1981 King Bee
• 1995 Goodbye Newport Blues (live)
• 1996 Mississippi Rollin'
• 1996 Rollin' & Tumblin'
• 1997 Paris 1972
• 1997 Goin' Way Back
• 2000 The Essential Collection
• 2002 Hoochie Coochie Man In Montreal (live)
• 2002 Live in Paris (1970)

Przypisy