Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Lublinie

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

A-813[1] z dnia 31.03.1981 (Muzeum Wsi Lubelskiej – obszar skansenu)
kościół filialny
widok ogólny
Państwo	Polska
Miejscowość	Lublin
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Wezwanie	Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
Historia Data zakończenia budowy około 1686 (w Matczynie) 1980 (przeniesiony do Lublina) Aktualne przeznaczenie świątynia katolicka Fundator Karol Tarło (zm. 1702)
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • drewno modrzewiowe Wieża kościelna • liczba wież 1 (wieżyczka na sygnaturkę) Liczba naw 1
Położenie na mapie Lublina Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
Położenie na mapie Polski Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
Położenie na mapie województwa lubelskiego Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
51°15′35,4″N 22°30′18,1″E/51,259833 22,505028
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny – rzymskokatolicki kościół znajdujący się w Muzeum Wsi Lubelskiej.

Świątynia została zbudowana we wsi Matczyn. Została ufundowana około 1686 roku przez Karola Tarłę, starostę stężyckiego, wojewodę lubelskiego i podkanclerza koronnego. W latach 1854-1855 kościół otrzymał nową większą kruchtę. W latach 1896-1912 otrzymał lożę kolatorską umieszczoną nad zakrystią. Od 1947 roku, po wzniesieniu w Matczynie nowej świątyni murowanej, kościół nie pełnił funkcji kultowej i coraz bardziej popadał w ruinę. W 1980 roku Kuria Biskupia w Lublinie podarowała obiekt Muzeum Wsi Lubelskiej. W 2002 roku świątynia została poświęcona przez arcybiskupa lubelskiego Józefa Życińskiego.

Jest to budowla posiadająca konstrukcję węgłową, wzniesiona z drewna modrzewiowego, na zewnątrz jest oszalowana. Składa się z kwadratowej nawy, prostokątnego węższego prezbiterium z zakrystią i przedsionkiem - kruchtą. Dachy są pokryte gontem, nawę nakrywa dach dwuspadowy z sygnaturką w szczycie, prezbiterium nakrywa dach trójpołaciowy. Nawę i prezbiterium nakrywa sklepienie kolebkowe pozorne, zakrystia i kruchta nakryte są stopami. W zachodniej części nawy znajduje się chór muzyczny podparty 2 filarami, posiadający wejście z kruchty poprzez poddasze. Wnętrze nawy i prezbiterium są oświetlane przez 6 okien, poddasze oświetla okno półkoliste. Drzwi kolebkowe są nabijane guzami z kowalskimi okuciami^[2].

Przypisy