Jurij Maksymow
Юрій Максимов
|
Pełne imię i nazwisko | Jurij Wiljowycz Maksymow |
Data i miejsce urodzenia | 8 grudnia 1968 Chersoń |
Wzrost | 186 cm |
Pozycja | pomocnik |
Kariera juniorska |
|
Kariera seniorska[a] |
Lata | Klub | Wyst. | Gole | 1989 | Krystał Chersoń | 7 | (1) | 1989–1990 | Tawrija Symferopol | 49 | (5) | 1990–1991 | Krystał Chersoń | 48 | (27) | 1991–1994 | Dnipro Dniepropetrowsk | 84 | (17) | 1994–1997 | Dynamo Kijów | 54 | (18) | 1997–2001 | Werder Brema | 67 | (9) | 2001–2003 | SV Waldhof Mannheim | 27 | (3) | 2003 | FK Rostów | 18 | (2) | 2003–2004 | Borysfen Boryspol | 8 | (4) | 2004–2005 | Metałurh Zaporoże | 8 | (1) | | W sumie: | 370 | (87) | |
Kariera reprezentacyjna |
Lata | Reprezentacja | Wyst. | Gole | 1992–2002 | Ukraina | 27 | (5) | |
Kariera trenerska |
|
- ↑ Aktualne na: 15.05.2016. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Jurij Wiljowycz Maksymow, ukr. Юрій Вільйович Максимов, ros. Юрий Вильевич Максимов, Jurij Wiljewicz Maksimow (ur. 8 grudnia 1968 w Chersoniu, Ukraińska SRR) – ukraiński trener piłkarski i piłkarz, grający na pozycji pomocnika, reprezentant Ukrainy.
Kariera piłkarska
Kariera klubowa
Wychowanek Szkoły Piłkarskiej Krystału Chersoń, skąd w 1989 trafił do drużyny seniorów Krystału, a potem do Tawrii Symferopol. Na rok wrócił do Krystału Chersoń. W 1991 został zaproszony do Dnipra Dniepropetrowsk. W latach 1994-1997 występował w Dynamie Kijów, z którym odnosił największe sukcesy: Mistrzostwo Ukrainy w 1995, 1996 i 1997 oraz puchar krajowy w 1996. Po trzech sezonach w Dynamie chciał grać w zagranicznym klubie. W 1997 za 3,5 mln marek został sprzedany do niemieckiego klubu Bundesligi Werderu Brema, z którym zdobył puchar Niemiec w 1999. Częste kontuzje przeszkadzali mu grać, dlatego stracił miejsce w podstawowym składzie Werderu i był zmuszony przejść do lidera II ligi SV Waldhof Mannheim. Jednak klub nie awansował do Bundesligi i w 2003 przeszedł do FK Rostów, a potem wrócił do Ukrainy, gdzie występował w klubach Borysfen Boryspol i Metałurh Zaporoże. W 2005 zakończył karierę piłkarską w wieku 37 lat.
Kariera reprezentacyjna
28 października 1992 zadebiutował w reprezentacji Ukrainy w spotkaniu towarzyskim z Białorusią zremisowanym 1:1, strzelając swojego debiutanckiego gola. Łącznie zaliczył 27 gier reprezentacyjnych, strzelił 5 goli.
Kariera trenerska
Po zakończeniu kariery zawodniczej od lipca do listopada 2005 był asystentem trenera w klubie Dynama Mińsk. Potem do 2007 pracował na stanowisku głównego trenera CSKA Kijów, a następnie Obołoni Kijów. W styczniu 2010 objął stanowisko głównego trenera Krywbasu Krzywy Róg[1]. 21 kwietnia 2012 po serii nieudanych gier podał się do dymisji[2], ale kierownictwo klubu nie zaakceptowało jego podania. Dopiero za drugim razem, 9 czerwca 2012 klub zadowolił prośbę trenera o zakończeniu współpracy[3]. 23 sierpnia 2012 podpisał 3-letni kontrakt z Metałurhiem Donieck[4]. 5 sierpnia 2013 został zwolniony z zajmowanego stanowiska[5]. Jednak długo nie przebywał bez pracy, 21 sierpnia podpisał 2 letni kontrakt z rosyjską Mordowiją Sarańsk[6]. W pierwszym sezonie zdobył z drużyną awans do Priemier-ligi, jednak 18 maja 2014 został zwolniony z pracy[7]. 15 maja 2016 stał na czele kazachskiego FK Taraz[8], którym kierował do listopada 2016. 25 grudnia 2017 został mianowany na stanowisko głównego trenera azerskiego Keşlə Baku[9]. 17 lipca 2018 opuścił klub z Baku[10]. 15 listopada 2019 stał na czele Worskły Połtawa[11].
Sukcesy i odznaczenia
Sukcesy klubowe
Sukcesy indywidualne
Przypisy
- ↑ Максимов очолив "Кривбас" ᐉ UA-Футбол. (ukr.)
- ↑ Юрий Максимов подал в отставку ᐉ UA-Футбол. (ros.)
- ↑ Максимов покинул "Кривбасс". Грядет чистка ᐉ UA-Футбол. (ros.)
- ↑ Юрий Максимов возглавит донецкий "Металлург" ᐉ UA-Футбол. (ros.)
- ↑ Юрий Максимов уволен с поста главного тренера донецкого "Металлурга" - источник ᐉ UA-Футбол. (ros.)
- ↑ Юрий Максимов возглавил "Мордовию" ᐉ UA-Футбол. (ros.)
- ↑ Источник: Юрий Максимов уволен с поста главного тренера саранской Мордовии ᐉ UA-Футбол. (ros.)
- ↑ Юрій Максимов став головним тренером Тараза ᐉ UA-Футбол. (ukr.)
- ↑ Офіційно. Максимов очолив азербайджанський клуб ᐉ UA-Футбол. (ukr.)
- ↑ Юрій Максимов залишив Кешлю ᐉ UA-Футбол. (ukr.)
- ↑ Ворскла оголосила про призначення нового головного тренера ᐉ UA-Футбол. (ukr.)
Bibliografia
- Y. Maksymov, [w:] baza Soccerway (trenerzy) [dostęp 2021-01-03] .
- Jurij Maksymow w bazie Ukraińskiego Związku Piłki Nożnej (ukr.)
- Jurij Maksymow w bazie FBref.com (port. • ang. • fr. • wł. • niem. • hiszp.)
- Jurij Maksymow w bazie Allplayers.in.ua (ukr.)
- Jurij Maksymow w bazie Kopanyi-myach.info (ukr. • ang. • ros.)
- Jurij Maksymow w bazie Football Facts (ros.)
- Profil na stronie legioner.kulichki.com
- Jurij Maksymow w bazie National Football Teams (ang.)
- Yuriy Maksimov, [w:] baza Transfermarkt (trenerzy) [dostęp 2020-11-21] .
Kariera trenerska
- Gawriłow (1961)
- Masiechnowicz (1961)
- Kublicki (1962–63)
- Pietrow (1963)
- Sokołow (1964–65)
- Bobrow (1965[A])
- Leuta (1965[A])
- Grieczisznikow (1966)
- Czerkasow (1967)
- Leuta (1967[A])
- Zarubin (1967)
- Nikiforow (1968–69)
- Michalow (1970–71)
- Bierieckij (1972)
- Nikiforow (1980)
- Kaługin (1980–84)
- Zołkin (1985–86)
- Slesariew (1986[A])
- Kaługin (1986–87)
- Silagadze (1989)
- Cariow (1990)
- Fiodorow (1990)
- Jerofiejew (1991)
- Sołowjow (1992–94)
- Smirnow (1994[A])
- Tretjakow (1994)
- Korolow (1995–96)
- Bibikow (1997–98)
- Jerofiejew (1998)
- Biessonow (1999)
- Guba (1999)
- Chomutiecki (2000–04)
- Lewin (2004[A])
- Diergacz (2004)
- Utkin (2005–08)
- Szczerbaczenko (2009–12)
- Bibikow (2012[A])
- Munteanu (2012–13)
- Yeşilova (2013[A])
- Podpały (2013)
- Mustafin (2013)
- Maksymow (2013–14)
- Siomin (2014–15)
- Gordiejew (2015–16)
- Mustafin (2016[A])
- Czeryszew (20168–17)
- Mustafin (2017[A])
- Siomin (2017)
- Mustafin (2017–20)
- Wasilenko (2020)
|
- Rott (1961–62)
- Zienkin (1963–66)
- Swiesznikow (1967–69)
- Kurunbajew (1970)
- Ostrouszko (1971–72)
- Rott (1972)
- Kuzniecow (1973–79)
- Polanski (1979–84)
- Katkow (1984–85)
- Berdiýew (1986–89)
- Tałgajew (1990–92)
- Marjankow (1994)
- Tałgajew (1996–97)
- Dżuasbajew (1998)
- Chwan (1999)
- Masudow (1999–00)
- Uteuszow (2000)
- Hakimow (2001)
- Kuszykbajew (2002)
- Soloxo (2003)
- Tagijew (2003)
- Gulomhajdarow (2003)
- Końkow (2004–05)
- Tagijew (2006–07)
- Kuszykbajew (2007)
- Fomiczow (2008–09)
- Säduow (2010)
- Ursachi (2010)
- Ogaj (2010)
- Tałgajew (2011)
- Petrović (2011–13)
- Mirzabajew (2013[A])
- Pijpers (2013–14)
- Mirzabajew (2014[A])
- Jarowienko (2014–15)
- Mirzabajew (2016)
- Maksymow (od 2016)
|