Józef Joachim Grzyb
 | |||
 kapitan piechoty | |||
| Data i miejsce urodzenia | 20 marca 1895 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | wiosna 1940 | ||
| Przebieg służby | |||
| Siły zbrojne |
| ||
| Formacja |
| ||
| Jednostki | 1 Pułk Piechoty (LP), | ||
| Główne wojny i bitwy | I wojna światowa, | ||
| Odznaczenia | |||
     | |||
| |||
Józef Joachim Grzyb (ur. 20 marca 1895 we Lwowie, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – legionista, kawaler Virtuti Militari, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
Józef Joachim Grzyb był synem Feliksa i Anieli z domu Riedel, urodził się we Lwowie. Przed wybuchem I wojny światowej należał do Związku Strzeleckiego. W 1914 roku wstąpił do Legionów, walczył w 1 pułku piechoty Legionów Polskich. W 1915 r. został ranny. Po kryzysie przysięgowym wcielony do armii austriackiej, walczył na froncie włoskim.
W 1918 roku wstąpił na ochotnika Wojska Polskiego, został przydzielony do 5 pułku piechoty Legionów, w którego szeregach walczył w wojnie polsko-bolszewickiej najpierw jako dowódca plutonu, a następnie kompanii. Za walkę pod Otrożanami odznaczony Krzyżem Virtuti Militari nr 356.
Po zakończeniu działań wojennych pozostał w wojsku został zweryfikowany do stopnia kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku. W 1923 roku służył w 58 pułku piechoty, a od 1924 w 40 pułku piechoty Dzieci Lwowskich. W 1927 roku został przeniesiony do rezerwy.
W czasie mobilizacji w 1939 roku został powołany do wojska, walczył w kampanii wrześniowej 1939. Był dowódcą kompanii w czasie obrony Lwowa, po 22 września dostał się do niewoli radzieckiej.
Józef Joachim Grzyb w 1940 roku został zamordowany przez NKWD w Charkowie i pochowany w Piatichatkach na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie.
5 października 2007 Minister Obrony Narodowej awansował go pośmiertnie do stopnia majora[1]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari (1921)[2]
- Krzyż Niepodległości
- Krzyż Walecznych – czterokrotnie
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921 „Polska Swemu Obrońcy”
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Przypisy
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
- ↑ Dekret Wodza Naczelnego L. 2630 z 16 lutego 1921 r. Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 8 poz. 239
Bibliografia
- Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Charków, Warszawa 2003, ISBN 83-916663-5-2, s. 153.
- Rocznik Oficerski 1923 - Ministerstwo Spraw Wojskowych, Biuro Personalne, Warszawa 1923, s. ,;
- Rocznik Oficerski 1924 - Ministerstwo Spraw Wojskowych, Biuro Personalne, Warszawa 1924, s. 224, 358;
- Rocznik Oficerski 1932 - Ministerstwo Spraw Wojskowych, Biuro Personalne, Warszawa 1932, s. 32, 427;
- Ogrody Wspomnień – Józef Joachim Grzyb [dostęp 2012-05-26]
