Horoszów
 Muzeum Historii Regionu, Muzeum Kamienia Szlachetnego i Dekoracyjnego | |||||
| |||||
| Państwo |
| ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Rejon | horoszowski | ||||
| Wysokość | 208 m n.p.m. | ||||
| Populacja (2001) • liczba ludności |
| ||||
| Nr kierunkowy | +380 4145 | ||||
| Kod pocztowy | 12100 | ||||
Położenie na mapie obwodu żytomierskiego  | |||||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||||
 50°35′51″N 28°26′21″E/50,597500 28,439167 | |||||
| |||||
| |||||
Horoszów[2] (ukr. Хорошiв, Chorosziw; w latach 1927-2016 Wołodarsk Wołyński; hist. Horoszki) – osiedle typu miejskiego na Ukrainie na Polesiu w centralnej części obwodu żytomierskiego, nad rzeką Irszą (dorzecze Dniepru), ok. 150 km od Kijowa; 7,7 tys. mieszkańców (2005); siedziba władz rejonu horoszowskiego.
Ośrodek wydobycia kamienia budowlanego i licowego (granit, labradoryt, gabro) oraz kamieni szlachetnych (kryształ górski, topaz, ilmenit, akwamaryn, beryl, morion, kwarc, czarny opal, cytryn). Pomnik rosyjskiego dowódcy M. Kutuzowa, Memoriał Chwały - pomnik ku czci poległych w latach II wojny światowej.
Pod rozbiorami siedziba gminy Horoszki(inne języki) w powiecie żytomierskim guberni wołyńskiej.
Miasta partnerskie
Linki zewnętrzne
- Horoszki nad Irszą, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 153 .
- Horoszów na stronie Rady Najwyższej Ukrainy
Przypisy
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu żytomierskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 5 grudnia 2001 roku. (ukr.).
- ↑ Zmiany wprowadzone na 92. posiedzeniu Komisji (24 lutego 2016 roku). Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej. [dostęp 2016-03-03].
