Hipolit Medyceusz

Hipolit Medyceusz
Ilustracja
Portret Hipolita autorstwa Tycjana
Wizerunek herbu
Władca Florencji
Okres

od 1523
do 1529

Dane biograficzne
Dynastia

Medyceusze

Data i miejsce urodzenia

1511
Florencja

Data i miejsce śmierci

10 sierpnia 1535
Itri

Ojciec

Julian Medyceusz
(Giuliano de' Medici)

Multimedia w Wikimedia Commons
Kardynał prezbiter
ilustracja
Data urodzenia

19 kwietnia 1511

Data śmierci

10 sierpnia 1535

Miejsce pochówku

Bazylika św. Wawrzyńca „in Damaso”

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Kreacja kardynalska

1529
Klemens VII

Kościół tytularny

S. Prassede
S. Lorenzo in Damaso

Multimedia w Wikimedia Commons

Hipolit Medyceusz, wł. Ippolito de' Medici (ur. 1511, zm. 10 sierpnia 1535) – nieślubny oraz jedyny syn Juliana Medyceusza.

Życiorys

Ippolito urodził się w Urbino. Jego ojciec zmarł, kiedy chłopiec miał zaledwie 5 lat, w 1516. Ippolito wychował jego wuj, papież Leon X oraz jego kuzyn kardynał Giulia de' Medici. Kiedy Giulio został wybrany kolejnym papieżem i przyjął imię Klemensa VII, Ippolito rządził samodzielnie Florencją w jego imieniu. Po oblężeniu Florencji w latach 1529–1530 Klemens VII zaczął faworyzować swojego nieślubnego syna Alessandro. Ippolito został pierwszym arcybiskupem Awinionu, następnie w 1529 został kardynałem i papież wysłał go jako legata na Węgry. Administrator diecezji Casale Monferrato (1529–1531), Lecce (kwiecień 1534–luty 1535) i archidiecezji Monreale (od 1532). Wicekanclerz Świętego Kościoła Rzymskiego od lipca 1532. W 1535 służył jako florencki ambasador na dworze cesarza Karola V Habsburga.

Ippolito zmarł na malarię w Itri – możliwe jednak, że został otruty przez Alessandra, którego nadużycia miał zamiar publicznie ogłosić. Ippolito był związany z Giulią Gonzagą.


  • p
  • d
  • e
Margrabiowie
Toskanii
  • Bonifacy I (812–813)
  • Bonifacy II (828–834)
  • Aganus (835–845)
  • Adalbert I (847–886)
  • Adalbert II Bogaty (886–915)
  • Gwidon (915–929)
  • Lambert (929–931)
  • Boso 931–936
  • Hubert ze Spoleto (936–961)
  • Hugon Wielki (961–1001)
  • Bonifacy (1002–1012)
  • Rainier (1014–1024)
  • Bonifacy III (1027–1052)
  • Fryderyk (1052–1055)
  • Beatrycze de Bar (1052–1076)
  • Godfryd I (1054–1069)
  • Godfryd II (1069–1076)
  • Matylda (1076–1115)
  • Welf II (1089–1095)
  • Konrad von Scheiern (1120–1127)
  • Henryk (1135–1139)
  • Ulryk von Attems (1139–1152)
  • Welf VI (1152–1167)
  • Filip Szwabski (1195–1197)
Władcy
Florencji
Medyceusze
Wielcy książęta
Toskanii
Medyceusze
Dynastia
habsbursko-lotaryńska
Królestwo Etrurii
Burbonowie
Wielcy książęta
Toskanii
Dynastia Bonaparte
Dynastia
habsbursko-lotaryńska
  • Ferdynand III (1814–1824)
  • Leopold II (1824–1849)
  • republika (1848–1849)
  • Leopold II (1849–1859)
  • Ferdynand IV (1859–1860)

  • p
  • d
  • e
do 1378
Schizma
Obediencja rzymska (1378-1415)
  • Renoul de Monteruc (1378-1382)
  • Francesco Moricotti (1382-1394)
  • Bartolomeo Francesco de la Capra (1394-1405)
  • Angelo Acciaioli (1405-1408)
  • Niccolò de Vincione (1409-1413)
  • Rotherius de Balhorn (1413-1415)
Obediencja awiniońska (1378-1423)
  • Jacques de Mantenay (1385-1391)
  • Jean de Brogny (1391-1408)
  • Jean de Costa (1408-1409)
  • Guigo Flandrin (1409-1418)
Po Soborze w Pizie (1409)
Kardynałowie kanclerze 1908-1973
  • ISNI: 0000000111509732
  • VIAF: 58947708
  • LCCN: nr92035546
  • GND: 118732501
  • BnF: 16613957d
  • SUDOC: 152398155
  • SBN: SBLV219850
  • PLWABN: 9810636604605606
  • J9U: 987007455140605171
  • RISM: people/41009824
  • WorldCat: lccn-no2011004283