Heksachord

Heksachord (gr. heksáchordos = sześciostrunowy) – diatoniczny postęp 6 dźwięków. Podstawa podziału materiału dźwiękowego oraz podstawa systemu solmizacji od czasów Guido d'Arezzo (1050) do XVII w.

Istniały trzy odmiany heksachordu:

• naturale od dźwięku c,
• durum (twardy) od g,
• molle (miękki) od f, z dźwiękiem b zamiast h.

Bibliografia

• Irena Poniatowska: Słownik szkolny - Muzyka. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne "WSiP", 1997. ISBN 83-02-04563-2. Brak numerów stron w książce