HMS Templar : Służba, Przypisy, Bibliografia Wikipedia, wolna encyklopedia

HMS Templar

HMS Templar (P316)

Klasa	okręt podwodny
Historia
Stocznia	Vickers-Armstrongs, Barrow-in-Furness
Położenie stępki	28 grudnia 1941
Wodowanie	26 października 1942
Royal Navy
Wejście do służby	15 lutego 1943
Los okrętu	zatopiony jako cel w 1954 złomowany w lipcu 1959
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu	1290 długich ton 1560 długich ton
Długość	84,28 m
Szerokość	7,77 m zanurzenie:dziób: 3,89m rufa: 4,45 m
Zanurzenie testowe	91 m (300 stóp)
Napęd
2 silniki Diesla: 2 × 2500 KM (1,86 MW) 2 silniki elektryczne: 2 × 1450 KM (1,08 MW)
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu	15,5 węzła 9 węzłów
Zasięg	na powierzchni 4500 mil morskich przy prędkości 11 węzłów
Uzbrojenie
6 zapasowych torped 1 działo kal. 102 mm 3 przeciwlotnicze karabiny maszynowe
Wyrzutnie torpedowe	6 dziobowych wewnętrznych wyrzutni torped 2 zewnętrzne dziobowe wyrzutnie torped 2 zewnętrzne wyrzutnie torped na śródokręciu obrócone w kierunku rufy 1 zewnętrzna rufowa wyrzutnia torped
Załoga	61

HMS Templar (P316) – brytyjski okręt podwodny należący do trzeciej grupy jednostek typu T. Został zbudowany jako P316 w Vickers-Armstrongs w Barrow. Zwodowano go 26 października 1942 roku. Jak dotychczas był jedynym okrętem Royal Navy noszącym nazwę „Templar”.

Służba

„Templar” przez większość służby wojennej operował na Dalekim Wschodzie. W styczniu 1944 roku w cieśninie Malakka storpedował i uszkodził krążownik lekki „Kitakami”. 16 lipca 1944 roku na północ od Sumatry nieskutecznie atakował niemiecki okręt podwodny U-1062.

Okręt przetrwał wojnę i pozostał w służbie, uczestniczył m.in. w operacji Deadlight – zatapianiu zdobycznych U-Bootów. Został użyty jako okręt-cel w Loch Striven (Szkocja) w 1954 roku. Podniesiony z dna 4 grudnia 1958 roku, 19 lipca 1959 roku dotarł do Troon (Szkocja) w celu zezłomowania^[1].

Przypisy

↑ HMS Templar, Uboat.net

Bibliografia

Warlow, Ben; Colledge, J. J.: Ships of the Royal Navy: the complete record of all fighting ships of the Royal Navy (Rev. ed.). Londyn: Chatham: (2006) [1969]. ISBN 978-1-86176-281-8. OCLC 67375475.
Robert Hutchinson: Jane's Submarines: War Beneath the Waves from 1776 to the Present Day. Londyn: HarperCollins, 2001. ISBN 978-0-00-710558-8. OCLC 53783010.

Brytyjskie okręty podwodne typu T

I grupa	„Taku” (N38) „Talisman” (N78) „Tarpon” (N17) „Tetrarch” (N77) „Thetis”/„Thunderbolt” (N25) „Thistle” (N24) „Tigris” (N63) „Torbay” (N79) „Triad” (N53) „Tribune” (N76) „Trident” (N52) „Triton” (N15) „Triumph” (N18) „Truant” (N68) „Tuna” (N94)
II grupa	„Tempest” (N86) „Thorn” (N11) „Thrasher” (N37) „Traveller” (N48) „Trooper” (N91) „Trusty” (N45) „Turbulent” (N98)
III grupa	P311 „Tabard” (P342) „Taciturn” (P314) „Tactician” (P314) „Talent” (P322) „Talent” (P337) „Tally-Ho” (P317) „Tantalus” (P318) „Tantivy” (P319) „Tapir” (P335) „Tarn” „Taurus” (P399) „Telemachus” (P321) „Templar” (P316) „Teredo” (P338) „Terrapin” (P323) „Thermopylae” (P355) „Thorough” (P324) „Thule” (P325) „Tiptoe” (P332) „Tireless” (P327) „Token” (P328) „Totem” (P352) „Tradewind” „Trenchant” (P331) „Trespasser” (P312) „Truculent” (P315) „Trump” (P333) „Truncheon” (P353) „Tudor” (P326) „Turpin” (P354)
Nieukończone	„Thor” (P349) „Tiara” (P351) „Theban” „Threat” „Talent” (P343)
Izrael	„Dakar” (ex-„Totem” (P352)) „Dolfin” „Lewiatan”
Holandia	„Dolfijn” „Tijgerhaai” „Zeehond” „Zwaardvisch”