Gubernia gruzińsko-imeretyńska

Gubernia gruzińsko-imeretyńska (ros. Грузи́но-Имерети́нская губе́рния) – jednostka administracyjna Cesarstwa Rosyjskiego istniejąca w latach 1840–1846 na ziemiach dzisiejszej Gruzji, Armenii i Azerbejdżanu.

Gubernia gruzińsko-imeretyńska została utworzona 1 stycznia 1841 mocą ukazu cara Mikołaja I z 10 kwietnia 1840 zatytułowanego Учреждение для управления Закавказским краем („Instrument zarządu krajem zakaukaskim”). W jej skład weszły dotychczasowe obwody armeński i imeretyński oraz gubernia gruzińska. W dacie utworzenia gubernia gruzińsko-imeretyńska dzieliła się na osiem powiatów (ujezdów): achalcychski, biełokański, gurijski, gorijski, jelizawietpolski, kutaiski, telawski i erywański. W 1844 powiat biełokański został wyłączony ze składu guberni i wydzielony w samodzielny okręg dżaro-biełokański.

Ukazem z 14 grudnia 1846 Mikołaj I wprowadził na Kaukazie Południowym reformę administracyjną, w której gubernia gruzińsko-imeretyńska została zniesiona, a całe rosyjskie Zakaukazie zostało podzielone na gubernie tyfliską, kutaiską, szemachińską i derbencką.

Bibliografia

• B. Baranowski, K. Baranowski, Historia Gruzji, Warszawa-Wrocław 1987, ISBN 83-04-02345-8.
• Mirosława Zakrzewska-Dubasowa, Historia Armenii, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1990.
• WojciechW. Materski WojciechW., Gruzja, Warszawa: Wydawnictwo „Trio”, 2000, ISBN 83-85660-90-9, OCLC 749427704 .brak strony (książka).
• Tadeusz Świętochowski, Azerbejdżan, Wydawnictwo „Trio”, Warszawa 2006, ISBN 83-7436-0-37-2.
• Marek J. Olbrycht, Jerzy Hauziński, Marek Smurzyński, Anna Krasnowolska (red.), Piotr Balczyński, Historia Iranu, Zakład Narodowy im. Ossolińskich - Wydawnictwo, Wrocław 2010, ISBN 978-83-04-05047-1.