Filip (antypapież)

Filip
antypapież
Data urodzenia

brak danych

Data śmierci

brak danych

Antypapież
Okres sprawowania

31 lipca 768

Wyznanie

chrześcijaństwo

Kościół

rzymskokatolicki

Pontyfikat

31 lipca 768

Filip – antypapież w dniu 31 lipca 768[1]. Ten mnich był 11. antypapieżem w dziejach Kościoła[2].

Życiorys

Był kapelanem w Rzymskim klasztorze. Papieski kanclerz, Krzysztof, przy pomocy Longobardów chciał usunąć antypapieża Konstantyna II, który był kandydatem wojskowej frakcji w Rzymie[3]. Antypapieża Konstantyna II wzięto do niewoli, a Waldipert, będący wysłannikiem króla Longobardów Dezyderiusza, towarzyszył Krzysztofowi w ataku na Rzym, który zakończył papiestwo Konstantyna[3]. Waldipert osadził Filipa na papieskim tronie i nakazał udzielić mu święceń[3]. Gdy Krzysztof wkroczył do Rzymu, Filip musiał wrócić do swojego klasztoru, lecz nie wyrządzono mu żadnej krzywdy[3].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 48. ISBN 83-7006-437-X.
  2. ↑ Poczet papieży Michał Gryczyński
  3. ↑ a b c d John N. D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 134-135. ISBN 83-06-02633-0.
  • p
  • d
  • e
Antypapieże według Kościoła katolickiego
III wiek
  • Hipolit Rzymski
  • Nowacjan
IV wiek
V wiek
VI wiek
  • Dioskuros
VII wiek
  • Teodor
  • Paschalis
VIII wiek
  • Konstantyn II
  • Filip
IX wiek
  • Jan VIII
  • Anastazy III
X wiek
XI wiek
XII wiek
XIV wiek
  • Mikołaj V
  • Klemens VII
  • Benedykt XIII
XV wiek
  • Aleksander V
  • Jan XXIII
  • Klemens VIII
  • Feliks V
  1. ↑ Celestyn II ostatecznie nie objął urzędu. Od czasów badań Mercatiego zaliczany do antypapieży, jednak we współczesnej historiografii klasyfikacja ta jest kwestionowana i proponuje się określać go jako „papież elekt”