Fernando Atzori
Fernando Atzori (1964) | ||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | 1 czerwca 1942 | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 9 listopada 2020 | |||||||||||||||
Obywatelstwo | Włochy | |||||||||||||||
Wzrost | 156 cm | |||||||||||||||
Masa ciała | 51 kg | |||||||||||||||
Styl walki | praworęczny | |||||||||||||||
Kategoria wagowa | musza | |||||||||||||||
Bilans walk zawodowych | ||||||||||||||||
Liczba walk | 52 | |||||||||||||||
Zwycięstwa | 44 | |||||||||||||||
Przez nokauty | 13 | |||||||||||||||
Porażki | 6 | |||||||||||||||
Remisy | 2 | |||||||||||||||
Nieodbyte | 0 | |||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
|
Fernando Atzori (ur. 1 czerwca 1942 w Ales, zm. 9 listopada 2020 we Florencji[1]) – włoski pięściarz. Walczył w wadze muszej. Był złotym medalistą XVIII Letnich Igrzysk Olimpijskich w Tokio w 1964 roku (w finale pokonał Artura Olecha). W 1965 roku został pięściarzem zawodowym.
Pierwszą zawodową walkę stoczył 23 lutego 1965 z Manolinem Alvarezem. Walkę wygrał na punkty po 6 rundach. W pierwszych dziewiętnastu walkach nie doznał porażki. Pierwszą porażkę odnotował 28 stycznia 1968 z Octavio Gómezem. Po porażce walczył ze zmiennym szczęściem. Ostatnia walkę stoczył 7 lutego 1975 z Manuelem Masso. Walkę przegrał w 7. rundzie. Po porażce zakończył zawodową karierę. Do śmierci mieszkał we Florencji.
Przypisy
- ↑ Muore a Firenze Fernando Atzori, il sardo medaglia d’oro alle Olimpiadi di Tokyo [online], L’Unione Sarda, 10 listopada 2020 [dostęp 2020-11-10] (wł.).
Linki zewnętrzne
- Profil boksera na boxrec.com. boxrec.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-27)].
- Fernando Atzori w Olympedii
- Fernando Atzori na stronie włoskiego komitetu olimpijskiego
- p
- d
- e
1904: 47,6 kg, 1920–1936: 50,8 kg, 1948–1964: 51 kg, 1968–2008: 48–51 kg, 2012: 49–52 kg
|