Dzielnica III Przedmieście Żółkiewskie

Granice Lwowa przed i po powiększeniu miasta w 1931 roku

Dzielnica III Przedmieście Żółkiewskie – dawna dzielnica Lwowa.

W 1777 władze cesarskie zdecydowały się rozebrać mury miejskie. W 1789 określono granice administracyjne miasta, które obejmowały dawne „miasto wśród murów” (Śródmieście) i przedmieścia (Vorstaten), których było pierwotnie dwa, później stało się cztery: I. Halickie, II. Krakowskie, III. Żółkiewskie i IV. Brodskie, które od połowy XIX wieku zostało nazwane Łyczakowskim. Śródmieście było piątą dzielnicą czyli firtelem (Viertel) miasta.

Przedmieście Żółkiewskie utworzone w miejscu dawnej jurydyki Starościńskiej (terytorium, które nie podlegało jurysdykcji rady miasta). Przedmieście Żółkiewskie graniczy od południa z dawnym Śródmieściem, od zachodu – z Krakowskim przedmieściem, od północy – z dawnymi gminami Zamarstynów i Zboiska. Od wschodu graniczy z dawną gminą Zniesienie i z południowo-wschodniej strony – z przedmieściem Łyczakowskim (wzdłuż doliny między Wysokim Zamkiem i górą Lwa). Na rogu ulic Żółkiewskiej (obecnie Chmielnickiego) i Wołyńskiej znajdowała się rogatka Żółkiewska, a przy ulicy Zamarstynowskiej – rogatka Hołoskowska (Zamarstynowska).

Po 1871 tablice z oznaczeniem ulic przedmieścia Żółkiewskiego były białe z żółtą ramką. Wprowadzone przez władze austriackie tzw. numery konskrypcyjne domów przedmieścia Żółkiewskiego miały dodatek 3/4. Komisariat (landwójtowski urząd) przedmieścia Żółkiewskiego był na ulicy Objazd (obecnie ul. Dolinskoho), a następnie przy ul. Zamarstynowskiej 26. Dawny cmentarz przedmieścia Żółkiewskiego był na Paparówce. Parafia greckokatolicka przedmieścia Żółkiewskiego była przy cerkwi św. Paraskiewy, choć na przedmieściu pozostały cerkwie św. Onufrego i św. Mikołaja. Parafie rzymskokatolickie przy kościołach św. Marcina i Matki Boskiej Śnieżnej. Według spisu ludności w 1900 r. Żydzi stanowili 57% ludności przedmieścia Żółkiewskiego, katolicy – 30% a grekokatolicy – 16,5%.

W okresie międzywojennym Żółkiewskie przedmieście stało się częścią III, VIII i IX dzielnic miasta. W 1938 obszar dzielnicy wynosił 153,3 ha[1].

W 1941–1943 w północno-zachodniej części dzielnicy utworzono getto, do którego deportowano Żydów ze Lwowa.

Obecnie obszar dawnego Żółkiewskiego przedmieścia należy do rejonu szewczenkowskiego, a część wschodnia do łyczakowskiego. Obszar ten kojarzony jest jednak przede wszystkim jako Podzamcze.

Przypisy

  1. Kronika miejska. Obszar Lwowa i jego dzielnic. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 210 z 16 września 1938. 

Bibliografia

  • Мельник Ігор. Львівські вулиці і кам’яниці, мури, закамарки, передмістя та інші особливості Королівського столичного міста Галичини. – Львів: Центр Європи, 2008. – 384 с.: 330 іл. ISBN 978-966-7022-79-2

Linki zewnętrzne

  • R. Brzeski, Plan miasta Lwowa z ostatnich lat XVIII wieku, Lwów 1799. (Centrum historii miejskiej Europy Środkowo-Wschodniej)
  • p
  • d
  • e
Dzielnice Lwowa
II Rzeczpospolita
Ukraina
Dzielnice
rejon halicki
rejon kolejowy
rejon łyczakowski
rejon sichowski
rejon frankowski
rejon szewczenkowski
Jednostki podległe
Winniki
Brzuchowice
Rudno
Inne
Biłohorszcze
Bogdanówka
Cetnerówka
Hołosko Małe
Hołosko Wielkie
Kajzerwald
Kleparów
Kozielniki
Krzywczyce
Lesienice
Łyczaków
Nowy Świat
Persenkówka
Pirogówka
Podzamcze
Pohulanka
Rzęsna
Sichów
Skniłówek
Wulka
Zboiska

herb Lwowa