Dynastia walentyniańska

Dynastia walentyniańska – dynastia panująca we wschodnim Cesarstwie Rzymskim w latach 364-378 i w zachodnim Cesarstwie Rzymskim w latach 364-392[1]. Ich rządy we wschodniej części państwa zakończyły się śmiercią cesarza Walensa w 378 w bitwie pod Adrianopolem z Wizygotami. W zachodniej części cesarstwa po śmierci Walentyniana II (392) rządy objął mąż jego siostry Teodozjusz I Wielki.

Cesarze rzymscy z dynastii walentyniańskiej

  • Walentynian I 364-375 (na Zachodzie)
  • Walens 364-378 (na Wschodzie)
  • Gracjan 375-383 (współcesarz od 367 do na Zachodzie)
  • Walentynian II 375-392 (na Zachodzie)

Przypisy

  1. Valentinian Dynasty. sites.google.com. [dostęp 2017-03-15]. (ang.).

Bibliografia

  • Słownik cesarzy rzymskich, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 2001, s. 278-295.
  • Aleksander Krawczuk, Poczet Cesarzy Rzymskich. Dominat, Warszawa: Iskry 1991.
  • Norman H. Baynes: The Dynasty of Valentinian and Theodosius the Great. Archive.org, 1911. [dostęp 2017-03-15]. (ang.).
  • p
  • d
  • e
Cesarze rzymscy
Dynastia julijsko-klaudyjska
  • Oktawian August (27 p.n.e. – 14 n.e.)
  • Tyberiusz (14–37)
  • Kaligula (37–41)
  • Klaudiusz (41–54)
  • Neron (54–68)
Rok czterech cesarzy
Flawiusze
Dynastia Antoninów
Bez dynastii
Sewerowie
Kryzys wieku III
Tetrarchia i Dynastia konstantyńska
Dynastia walentyniańska
Dynastia teodozjańska
Cesarstwo zachodniorzymskie