Dominik Szymanowski

Dominik Szymanowski (ur. około 1750, zm. w 1848)[1] herbu Ślepowron albo Jezierza[2][3] – szambelan Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1777 roku[4], poseł województwa rawskiego na Sejm Czteroletni w 1790 roku.

Syn Macieja Michała Szymanowskiego, starosty rawskiego i Anny z Łuszczewskich, h. Korczak, żonaty z Franciszką Rościszewską[3]. Fundator linii kresowo-ukraińskiej Szymanowskich (Korwin), h. Ślepowron. Mieli czworo dzieci: Zygmunt, Juliana, Józef Dominik i Bona. Był w prostej linii -poprzez pokolenia Zygmunta, Feliksa i Stanisława - prapradziadem Karola Szymanowskiego, kompozytora[5].

2 maja 1791 roku podpisał asekurację, w której zobowiązał się do popierania projektu Ustawy Rządowej[6].

Przypisy

  1. ↑ Nekrolog w Kurierze Warszawskim z 1848, nr. 247
  2. ↑ Kordel 2014 ↓, s. 52.
  3. ↑ a b Profil Dominika Szymanowskiego na stronie Wielkiej genealogii Marka Minakowskiego. [dostęp 2015-04-15].
  4. ↑ Antoni Magier, Estetyka miasta stołecznego Warszawy, 1963, s. 436.
  5. ↑ Chylinska Teresa,"Karol Szymanowski i jego epoka", tom 1-3, Kraków, Musica Iagellonica 2008, ISBN 978-83-7099-145-6
  6. ↑ Bronisław Dembiński, W przededniu 3-maja 1791 roku, w: Tygodnik Ilustrowany, nr 1 13 stycznia 1906 roku, s. 10.

Bibliografia

  • Herbarz polski, t. VIII, Lipsk 1841, s. 645.
  • Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792. ..., Warszawa 1791, s. 331.
  • Kurier Warszawski z 1848, nr. 247
  • Jacek Kordel: Szymanowski Dominik. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 50. Warszawa – Kraków: Instytut Historii PAN, 2014, s. 52–53. ISBN 978-83-63352-36-3.